" Vakit seni taşıyor sevgili,
Ben, geç kalınmış bir dersin ayakta kalmış öğrencisiyim.
Örüyorum haylazlığın övgüsünü, zamanında sınıfta olan, kurallara uyan insanlara...
Ödül veriyor hayat.
Ölme diyor!
Öfkem eskimiş sıralarda birer tarih ve kolumda kalemtraş jiletiyle açtığım bir yara!
Vakit seni taşıyor sevgili,
Denizler taşıyor;
Ben yine geç kalıyorum sana. "
Anlamış olmanın, gerçek bir anlamsızlığa sürüklediğini anlıyor olmanın, anlamlı bir şey olmadığını herkes bilir çünkü! Ruhun profesyonel bir tecavüze uğramıştır! Ve yazık ki, "genelde her tecavüz mağduru, tecavüzcüsüyle evlendirilir."
İkinci kadehi içmeye başladığımda geliyorsun aklıma. Can gibi düşmüşsün bir kere içime. Ne unutuluyorsun. Ne de unutturuyorsun. Kadınım, tadı var da hayatın, sen yoksun tuzu hep eksik.