Konuşma şiiri efsanedir.
Tam anlamıyla bir tasavvuftur.Kendi kendine konuşuyor şair.
Zenciler,beyazlar tarafından genelde dışlanır çünkü farklıdırlar.
Gece inmiş cehalet çökmüş ve insanlardan istediğini duymuyor.
Yolunda yürüyen mürid hem dersini bilmiyor(mütevazi) hem de şişman bilgiyle dolu.
İyi nişan alırdı konuşurken güzel cümleler kurardı.
Haramdan uzaktı,bildiği her şeyi babası öğretmiş değirmen gibi öğütmüş onu.
Boşanmada birinci en ufak hatayı kabullenmeden tüm arkadaşlıktan dostluktan boşanıyor ayrılıyor.
Kuş vurmak ise insanların içindekini çıkaralım, ruhunu özgür bırakalım.