Söğütlükte Rüzgar
Kenneth GrahameSöğütlükte Rüzgar Sözleri ve Alıntıları
Söğütlükte Rüzgar sözleri ve alıntılarını, Söğütlükte Rüzgar kitap alıntılarını, Söğütlükte Rüzgar en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Bu kaderin kendisi!
Neden karşı çıkayım, neden direneyim ki?"
"Yaz fırtınaları kadar şiddetli akıyordu gözyaşları.."
"Bir daha nasıl gün yüzü göreceğim!"
"Kendi hayatım bana oldukça dar ve sınırlı geliyor."
"Sen bu kadar gerçek ve sadık dostları hak etmiyorsun. Bir gün, onlara yeterince değer vermediğini anlayacaksın ama iş işten geçmiş olacak!"
"Şu an gönlümüz, başka müziklerin eşliğinde dans ediyor."
"Neden istediğimiz zaman istediğimiz şeyi istediğimiz gibi yapamıyoruz?"
"Artık fazla zaman kalmadı. En azından, ben öyle umuyorum."
"Rüzgârın saz kamışları arasında dolanırken çıkardığı sesleri sen de duyuyor musun?"
"Sanki bir müzik gibi... Uzaklardan gelen bir müzik gibi..."
"Benim tüm istediğim, siz dostlarıma güzel vakit geçirtmek. Başkaları için yaşa! İşte benim hayat felsefem bu."
“Yaşam sandığım kadar boş ve anlamsız değildir belki de.”
“Ah terk edilmiş ve mutsuz ben.”
“Oysa ne kadar da güzel, ne kadar da tuhaf, ne kadar da farklıydı. Meğerse bu kadar kısa sürecekmiş. Onu kaybetmenin üzüntüsünden, içimden, keşke hiç duymasaydım demek geliyor. İçimde acı dolu biz özlem uyandırdı; onu bir kez daha duymak, onu sonsuza kadar dinlemekten başka bir şey yapmak istemiyorum.”
Muhakkak Okunması Gereken Bir Çocuk Klasiği
Çok eskiden, Yabanıl Orman’ın yayıldığı bu yerde hem de orman oluşmadan çok önce bir kent vardı, insanların yaşadığı bir kent. Şimdi durduğumuz yerde yaşıyor, yürüyor, konuşuyor, uyuyor ve işlerinin güçlerinin peşinde koşuyorlardı. Atlarını buraya bağlayıp burada besliyor, savaşmaya ya da ticaret yapmaya buradan gidiyorlardı. Güçlü ve varlıklı insanlardı. İnşaat işlerini çok iyi biliyorlardı. Sonsuza kadar yaşayacak yapılar inşa ediyorlardı, çünkü kentlerinin sonsuza kadar yaşayacağını sanıyorlardı.”
“Peki ne oldu onlara?” diye sordu Köstebek.
“Kim bilir?” dedi Porsuk. “Böyledir insanlar, bir yere yerleşir, orada çoğalır, yapılar kurar, sonra giderler. Yöntemleri budur. Ama biz kalırız. Bu kent kurulmadan çok önce de porsuklar varmış burada, şimdi yine varız. Sabırlı yaratıklarız biz. Bir süre için ortadan çekilebiliriz ama bekler ve yine geri döneriz. Bu hep böyle olacak.”
Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları
“...kaslar yorulup kafa durduğunda, en çok ihtiyaç duyulan şeylerden biri, sessizliği paylaşabilecek bir arkadaşla oturmaktı.”