Bir çok acı gerçeği surata vuran bir Baldwin romanı daha. Baldwin doğduğu, büyüdüğü Harlem sokaklarını aktarıyor bize.
Amerika'da siyahi hareketinin en önemli isimlerinden biri Baldwin. Aynı şekilde eşcinsel. Bu konuya daha çok Giovanni'nin Odası'nda değinmişti. Elim değmişken belirteyim, Baldwin'in bu iki davadaki haklı tutumu da bugünün o büyük SJW kitlelerinin tutumundan kat kat iyidir.
Amerika, özellikle Harlem, o dönemlerde (70'lerde) tutuklanmak için siyahi olmanın yettiği bir yer. 22 yaşındaki Fonny'nin de tek suçu siyah olmak. Bir beyaz bölgesinde yaşamak isteyen, aile kurmak isteyen bir siyahi olmak. Karısı ve pek yakında çocuğunun annesi olacak Tish ise 19 yaşında.
Fonny bir Latin Amerika'lıya tecavüz ettiği için hapse atılmış. Fakat bu bir iftira. Ve biz şunu görüyoruz ki bu romanda, suçlu, hain, pis olmak için siyahi olmak yeterli. Bunlar kurgu olsa da gerçekte daha ağırları yaşanmış şeyler.
Kitabın dili akıcı. Okuduklarınızı sindirmek isterseniz biraz uzatabilirsiniz benim gibi. Çarpıcı aynı şekilde Tish ile sohbet ediyormuş gibi hissettiriyor. Onun ağzından dinliyoruz.
Baldwin bana çok şey kattığını düşündüğüm bir yazar. Dünyaya, insanlara, farklılıklara Netflix'ten izlenecek dandik yapımlar yerine, belki de bu davalar uğruna can vermeyi göze almış veya bu konuda aktif görev almış Baldwin gibi kişileri okumak daha doğrudur, ne dersiniz? Ben üç kitabını okudum, okumaya devam edeceğime de eminim.
Öğrendiğim ilginç bir şeyi daha yazayım, Baldwin sık sık İstanbul'a gelirmiş ve Yaşar Kemal ve Engin Cezar ile sıkı dostlarmış. Hatta Yaşar Kemal Baldwin'e Arap Jimmy lakabını vermiş.
