Siyahında gece sefası açmaz
tütsüsü genzimi yakar bulutların;
ansızın alevlenir lambalar,
ayaklarım kaldırımlara takılır.
Gitmek zorundasın bilirim,
yanağımda dudak izlerin
Hiç yoktan sarası tutar akşamın
sessizlik köpürür, çılgınlaşır;
ağaçların altında kaybolurken gölgen
avuçlarım bahçe demirlerinde kalır.