Sokak Kızı
Panait IstratiTuna kıyısındaki Ibrail kentinin şiirli dekoru içinde ayni ateşli ve gizemli kızı seven iki delikanlının en candan bir arkadaşlık içinde yer alan korkunç çatışmaları.
112 sayfa
Yorumlar ve İncelemeler
Karpatların mı Dostoyevskisi¿
Bir arkadaş sohbeti sırasında duydum ilk 
Panait Istrati adını, değişik bir isimdi hatta bizdeki birini birilerine benzetme güdüsüyle kendisine “Karpatların Dostoyesvskisi” dendiğini de öğrenmiş oldum ve her zaman olduğu gibi burada takibe başladım, alıntı ve incelemeleriyle karşılaştım bolca, hatta 
Bu Ülke, 
Tutunamayanlar, 
Sokaktaki Adam gibi pek çok kitapta adının geçtiğini fakat hiç dikkat etmeden okuduğumu farkettim ve nihayet sahaftan aldığım 
Sokak Kızı (Nerrantsula) ile kendisiyle tanıştım.
Dostoyevski demişken şu paragraf 
Yeraltından Notlar’da olsa yadırgar mısınız¿
“Zavallı insancıklar! En küçük bir aksilik, hiçliğinizi meydana vurmanıza yeter... Saadetiniz gibi acınızda da korkaklık vardır. Göklere kadar çıkan haz çığlıklarını bilmezsiniz siz... Hiçbir iniltiniz cehennem kuyularına kadar inmez. Anlamı yüzlerden yoksun ve kendinizi tanımayacak kadar kör olan zavallılar, mutlu olunuz, ama acaba diyorum, bu sakınganlığınız bir beyin yarasından çok, bir kalp sakatlığından ileri gelmiyor mu? Acıyorum size, insancıklar!”
#134101036
Sokak Kızı (Nerrantsula)’nda yazar, okurken Yeşilçam filmi izliyor hissiyatıyla, okumadım ama duyduğum, az çok izlediğim kadarıyla 
Gülseren Budayıcıoğlu işlerindeki aile dramlarını, mahalle sevdasını, dostluğu, bir kadını elde etmek için yapılabilecekleri, aşkı, Romanya (İbrail)’den İskenderiye’ye, İstanbul’a kadar öyle bir yalınlıkla anlatıyor ki kitabı elinizden bırakmadan bir çırpıda okuyacaksınız, belki de benim gibi bitmemesi için kendinizi zor tutacaksınız...
Ayrıca 
Yaşar Nabi Nayır çevirisiyle okudum, tavsiye ederim.
Kaliteli kitaplarla kalın...
Aşkın Felaketleri
Herkesin bir derdi var, durur içerisinde..
Tuna Nehri kıyısında Romanya'nın İbrail kentinde bir yahudi çocuğudur anlatıcımız Marko. Bir gün komşu kızı yetim ve öksüz olan Nerrantsula ile tanışır ve kader çizgisi buna göre çizilmeye başlar.
Bu birliktelikte bir erkek daha vardır: Epaminonda. Bu yönüyle bana 
Bizim Büyük Çaresizliğimiz kitabını hatırlattı. Çocukken birlikte yaşadıkları maceralar da yıllar önce okuduğum 
Kumral Ada Mavi Tuna'yı animsattı.
Aşk iki kişi için mutluluk üç kişi için felakettir. Bu kitap da o felaketin anlatısı. Olaya sonradan dahil olan Aurel de en az onlar kadar feleğin sillesini yemiş bir gençtir.
Romanya'da başlayan bu yolculuk Iskenderiye'ye uğrar ve sürpriz bir şekilde Istanbul'da Boğaziçi'nde noktalanır.
Kendisi de İbrailli olan Romen yazar Panait Istrati'den ilk okumamdı. Ve gerçekten diliyle konuyu işleyişiyle çok hoşuma gitti. Ayrıca çok tanıdık ve "bizden biri" gibiydi. Çünkü kendisi de ömrünün büyük çoğunluğunu dönemin Osmanlısında geçirmiştir.
Diğer kitaplarını da zamana yayarak okumaya niyetliyim. Sizlere de tavsiye ederim.
Balkanların Maksim Gorkisi olan yazardır Panait İstrati.
Kendine özgün bir kurgusu var kitabın. Kitabın karakterinden biri olan kısaca Nerra nin etrafında gelişen olayları sıkılmadan okuyacaksınız.
Ayni kıza gönlünü kaptırmış 3 erkeğin hem dramatik ben de acınacak hallere düşmesini anlatan dili de akıcı ve lezzetli Panait Istrati olan bir kitap.
Yazar Hakkında
Panait IstratiYazar · 23 kitap
Romanya'nın bir liman kenti olan İbrail'de doğan yazar, gençliğini, aralarında İstanbul'un da olduğu pek çok Osmanlı kentinde geçirdi. Babası Yunandır. Mısır'ı, Lübnan'ı, Suriye'yi gezdi. Bu dönemde, bulduğu bir sözlük sayesinde Fransızca öğrendi. 1921 yılında, Fransa'nın Nice kentine giderken, yalnızlığı dolayısıyla intihar girişiminde bulundu. O sırada üzerinde Romain Rolland'a yazılmış fakat henüz göndermemiş olduğu bir mektup bulunuyordu.
İlk romanı Kira Kiralina (Yaşar Nabi Nayır tarafından Türkçeye çevrilmiştir) 1923 yılında Romain Rolland'ın yazdığı önsözüyle birlikte basılmıştır. Panait Istrati tüm eserlerini anadili olan Rumence değil, Fransızca olarak yazmıştır. Türkçeye de çevrilmiş önemli eserleri arasında, Arkadaş (Mihail), Akdeniz, Sokak Kızı (Nerantsula), Angel Dayı, Kodin, Baragan'ın Devedikenleri, Uşak (Méditerranée) ve Sünger Avcıları gelir.
Gençlik yıllarında devrimci hareketlerin etkisine kapılmış olan Istrati, 1929'da Komünist Partinin daveti üzerine Sovyetler Birliği'ni gezdikten sonra umutsuzluğa kapılmış ve politik mücadelenin dünyada bir şeyleri değiştirmek için yetersiz olduğu fikrini edinmiştir. Pek çok romanında da politikadan, politik mücadeleden çok insanı insan yapan değerler üzerinde durması bu yüzdendir. Panait Istrati romanlarının çoğunda yaptığı yolculukları anlatır. Fakat gezdiği ülkeler değil, tanıdığı insanlar ön plandadır. Istrati'nin eserlerinde gerçek bir insan sevgisi hissedilir. Bu karşılıksız ve koşulsuz sevginin hikâyesindeki kahramanların başına getirdiği belalar kadar, onlara yaptığı katkı da nesnel bir biçimde anlatılır.
Panait Istrati'nin şaheseri olarak Arkadaş (Mihail) adlı kitabı gösterilebilir. Bu kitapta, Panait Istrati'nin pek çok başka romanındaki başkahramanı da olan Adrian Zografi ile Mihail'in arkadaşlığı anlatılır. Bu arkadaşlık, ideal bir sevgi görüşünü simgelemek için kullanılmıştır. Istrati birçok başka eserinde de arkadaşlık temasını kullanmıştır. Hatta bu eserlerin çoğunda büyük, efsanevi aşklar bile arkadaşlıklar uğruna feda edilmişlerdir.
