Sokak Kızı Maggie

Yılın ilk kitabını bu isimli kitabı seçmemin sebebi; sokakları ve özgürlüğümüzü ne kadar özlediğimden sanırım.. Ama durum Maggie için bu değil.

Kadın olmak her yüzyılda ne zor, ne acımasız. Doğru ailede doğmak, doğru adama aşık olmak, doğru yolu seçmek ne büyük şans.

Gerçekten bu kadar şanslı olma şansımız yüzde kaç¿ Şansı mı beklemeliyiz, yoksa kendi şansımızı mı yaratmalı mıyız ?

Dün, bugün, yarın, Maggie ya da ismimiz her ise.. Şanslı doğduk ya da doğmadık, yanlış ya da doğru seçim. Güç özümüzde şans nefes alışımızda. Hiçbir yanlış geç değil, son değil.

Hayatlarımıza hüküm sürülmesine izin vermeden kendi hükümlerimizi yaşamak dileğiyle..

Yaşamak için, iyisi mi siz okuyunuz, okutturunuz.

Eski New York'un - gerçi yenisi de geri kalmaz ya- bir aile üzerindeki köklü etkisi altında yazılan ve bu etkiler ışığında yaşanılanları sade akıcı bir uslüp ile okuyuca sunan bu eser; alkolik bir anne babanın hakimiyeti altında büyümüş Jimmie ve Maggie kardeşlerin sarsıcı yaşamını gözler önüne seriyor. Şiddet sefalet ve hor görülerek sevgisiz bir şekilde büyüyen Jimmie 'nin kavgacı bir alkolik olan anne Mary' nin aşağılayıcı halleriyle yaşama tutunmaya çalışırken Pete adlı bir gence aşık olan Maggie'nin hayatının nasıl alt üst olduğunu gözlemlerken aile eğitiminin ne kadar önemli olduğunu göreceksiniz. Okunması gerekn eserlerden biri olduğunu söyleyerek iyi okumalar diliyorum.

Bir New York hikayesi diyerek yazmış yazarımız ama hikayedeki ana temanın "aile" olduğunu kavrayınca ne yazılan yerin ne de zamanın önemi kalıyor. Yalnızca, şiddet dolu bir ailenin çöküşü ve bunun sizde bıraktığı duygu yaraları önem taşıyor.

Evet hikaye 3 kişilik bir aileyi anlatıyor. Yıkımı demek daha doğru olur belki. Alkolik bir anne, sevgisiz büyüyen çocuklar ve sonuçta hiçbir yere varmayan kavgalar, küfürler.
Aile eğitimi ve özellikle sevgi çok güzel yansıtılmış. Öyle ki asıl suçlunun kim olduğunu sorgulamaya başlıyorsunuz. Sokak kızı olan Maggie mi, onun bu hale gelmesine neden olan annesi mi yoksa annesinin alkolik olmasına yol açan toplum mu?

Yazar da öyle yalın ve doğal anlatmış ki sanırsınız yan komşunuz tarif edilmiş.
Aileyi, sevgiyi ve de sorumluluk bilincini başarılı bir şekilde yansıtan bir novella. Keyifli okumalar.

Stephen Crane’nin 21 yaşında yazdığı ilk kitabıymış. Okuması 1 saat okuruna etkisi çok daha uzun süreli olacak bir hikaye.

Yazar hikayesinde anlattığı dönemle Amerikan yoksullarının bir panoramasını sunuyor. 105 sayfalık hikaye kısa kısa bölümlerden oluşuyor Hikayenin ana odağında 3 çocuklu bir aile var.

Yazar anlattıklarıyla bana Orhan Kemal hikayelerini anımsattı.

Hikayenin ilerlemesinde belki ilk romanı olması veya yazarın tercihiydi boşlukları okur doldursun istedi, belki de hikayenin / romanın kısa olmasından kaynaklı bilmiyorum ama 2-3 kez “bir şeyin” olduğunu okuyoruz ama nasıl gerçekleştiğini bilmiyoruz. Yazar doğrudan o şeyin, olayın olduğunu söyleyip, nasıl gerçekleştiğine dair bir açıklama yapmıyor.

Alkolik anne, baba ve abi... Ve şiddet eğilimli , kavgasız gün geçiremeyen bir aile... Kızları Magie ise sevmek ve sevilmeye muhtaç en masum çağında genç bir kız. Kendisine ilk ilgi gösteren abisinin arkadaşı Pete ye kanarak peşinden gider. Maggie nin trajik hikayesi böyle başlar
.
.
Yazar, kenar mahalle gerçeğini gerçekci bir dille kaleme almış. Yüreğim cız ederek okudum. Düşene tekme atmak basitti oysa bir el vermekti mesele ve herkes kolay olanı seçti... Sokak kızı olması sadece onun suçu muydu? Onu o hale getirenler ne kadar masumdu? Ya, sevgi uğruna kandırılmış olmanın vebalini kim òdeyecekti? Okurken aklınızda dinmeyen sorularla okunabilecek kısa ama sarsıcı bir eser ...

Sabah gözümü açar açmaz derse gitmeden önce bi solukta okuduğum bir Crane eseridir kendisi.
Crane ile geçen sene "Introduction to American Literature" dersi sayesinde tanıştığım ve gerçekten etkilendiğim bir yazar. Onu daha çok "The Red Badge of Courage" ile (Türkçe çevirisi ile "Kanlı Madalya") tanımıştım. Fakat tam anlamıyla yazarın tarzını benimsemem bu kitap sayesinde gerçekleşti diyebilirim.

Sokak Kızı Maggie aslında bir "novella"dır; yani ne tam anlamıyla bir roman ne de tam anlamıyla bir kısa hikayedir. İlk okuduğumda basit bir kitap olduğunu düşündüm; fakat daha sonrasında sınıfta tartışıldığında çok basit bir kitap olmadığını farkettim. Kitap boyunca karşılaştığımız bir çok olay ve bir çok karakter aslında bize hayata dair bir çok konuda - din, aşk, aile yapısı, pragmatizm vs.- örnek teşkil ediyor. Maggie'nin sokak kızı olması onun suçu mu yoksa değil mi bunu kitabı okumak isteyen sizlere bırakıyorum. Kitaptaki bir çok karakter aslında sosyal yaşamımızda tanık olduğumuz kişilerle bağdaştırabiliriz: alkolik bir baba, hiçbir şeyden memnun olmayan anne, hırçın bir abi ve Maggie vs.

Kitabın Türkçe çevirisini ararken zorlandığım için ingilizcesini de okudum. İngilizcesini okurken ilk göze çarpan şey sokak dilinin bariz bir şekilde kullanılması. Bu benim gibi resmi dile aşina olan biri için zor olabilir ama bir müddet sonra bundan zevk de alabilirsiniz.

Bir diğer konu ise yazarın tarzı alışık olduğumuz tarzlardan biraz farklı. Şöyle ki konuyu dolaylı yoldan anlatmıyor direkt olarak söylüyor; mesela birisi öldüyse "öldü" diyerek konuyu kapatıyor. Bu gözlemci bir insan olan Crane için çok normal olduğunu düşünüyorum.

Kitabı okumak isteyen okurlara tavsiye ederim. Kitapla ve saygı ile kalın :)

İlk okumaya başladığım da bu nasıl bir şey dedim insanın psikolojisini bozacak türden değişik hayatlar ama bir kere almışım sonunu bilmeden bırakamam okudum kendimi çok değişik üzücü acı farklı bir hayatın içinde buldum. Okurken hep gerçek bir hikayeden uyarlanmış gibi hissettim. Sayfasının az olduguna bakmayın gerçekten iyi okunursa neler oldugunu anlayacaksınız. Özellikle yazarın düzenleyerek değil kendi dili ile yazması da büyük bir şey ellerine sağlık. Sokak Kızı Maggie

#okudumbitti
#StephenCrane
#SokakKızıMaggıe
#107sayfa
"Şiddet dolu bir dünyanın kudretini küçümseyen, heybetli bir adam çıkmıştı ortaya. Zırh kuşanmış güçleri aşağılayan bir insandı o, yumruklarıyla düzenin tunç kanuna küstahça karşı gelebilirdi. O bir şövalyeydi"?????????? Sayfa 32
Selam canlar. Kitapta bu satırları okuduktan hemen sonra acaba dedim?? Bizde beyaz atlı prenstir beklenen, New York'ta şövalye. Hayaller, umutlar hep aynıdır aslında. Daha iyi ve sevildiğin bir hayattır düşünü kurduğun.
Peki ama annenin annelik, babanın babalık yapmadığı üstelik alkol ve uyuşturucunun var olduğu bir ortamda büyüyen biri için çok mu şey bu istediği diye düşünüyor insan. Ahhh birde abi karakterimiz var ki evlerden ırak.. Hani bizde de vardır, kavga etmeyi delikanlılık sanan tipler. Tamam işte abimiz de tam da öyle bir tip..
Babanın anneye söylediği söze bakalım mı? " devamlı çocuk dövülmez" yani çocuk dövlmez değil de devamlı dövülmez ara sıra dövebilirsin hani...
Bu kitap yayınlandığı tarihte çok tepki çekmiş. Nedeni ne biliyormusunuz. Fazlasıyla gerçekçi ve izlenimci olması.
Namus kavramının derinlemesine sorgulanabileceği şahane bir eser.. Kesinlikle okunacaklar listesinin başında yer almalı. Belki bir yeşilçam filmi tadı bırakabilir okurda ama yazar resmen tokat ata ata okurun gözüne sokmuş bazı gerçekleri. Sanırım rahatsız olan kesimde baya bir gocunmuş olmalı ki tepki göstermiş kitaba. Oysa argo bile yık kitapta. Çok gerçekçi ve yalın bir şekilde aile böyle olmaz, evlat daha ilk hatasında gözden çıkarılmaz, elalem ne der hapishanesine böyle kolay girilmez demiş. İyide demiş kalemine sağlık. Ben yazarın Canavar isimli kitabına da bayılmıştım. Neyse alın okuyun sevgili okur. Pişman olmazsınız.
"Bir an için, kendi tanıdığı kadınların da ağabeyleri olup olmadığını az da olsa merak etti" geçç oldu biraz geççç
"Kendini kötü bir kadın gibi hissetmiyordu. Bildiği kadarıyla şimdikinden daha iyi günleri olmuştu" ahh Maggie ahh kötü olan sen misin ki??

Dönemini ve o dönemde yaşanan yerleri gözlerinizin önüne getiriyor. Kitabın kahramanları ile birlikte olayları yaşıyorsunuz. İnsanın yetiştiği toplumsal bağlamından kopamayacağını anlatan sonu umutsuzlukla biten bir eser.

Kitapta alkolik bir ebeveyne sahip Jimmie ve Maggie'nin çocukluğunu anlatıyor. Aile içindeki şiddeti, yaşamlarının sefaletini tüm çıplaklığı ile gözler önüne seriyor. Hatta arka kapakta yazarın bu kitabı 21 yaşında yazdığını, fazlasıyla gerçekçi ve izlenim bırakan bir eser olduğunu, okuyucuların tepkilerini çektiğini söylüyor.
Maggie küçüklüğünden beri yaşadığı sarsıcı günleri geride bırakarak iyi bir hayat yaşamak istiyor ve kardeşinin arkadaşına aşık oluyor. Ona karşı beslediği duyguların bir karşılığı olduğunu öğrendiğinde evden kaçarak onunla beraber gidiyor, tabi bu durum aile içerisinde ve özellikle de bulundukları yerde farklı bir dedikodu çıkmasına neden oluyor.
Kısa ama okuduktan sonra durup düşünebileceğiniz bir kitap, son kısmı beni etkiledi. Beklemediğim bir olay yaşandı ve ben son dakika gelişen olayları, şaşırmayı çok severim
Okumanızı öneririm

Fazla bilinmeyen bir kitap hayatında sevgi eksikliği olan bir kadının bunu ararken başına gelen şeylerden bahsediyor sonu da çok hüzünlü bitiyor tutulmamasını da o meşhur mutlu sonlu hikayeler ve masallar gibi olmamasına bağlıyorum

Alışveriş sepetimi onaylayacakken gözüme ilişen bir kitaptı. Alıverdim. Ne yapmışım böyle...
Dili aşırı derecede 'konuşma ağzı', basit, sokak jargonu dolu.
İlk üç dört bölümde yüreğimi dağlayan bir aile tablosu okudum. İnanılmaz düz bir anlatımla dolambaçsız şekilde yaşanan olayları patır patır okuyorsunuz.
Alkol batağında debelenen anne baba. Her gün kavga gürültü olan bir evde sevgisiz büyüyen çocuklar...
İlgisizlikten ve çokca sevgisizlikten ölen çocuk... (Ki kitabın bu kısmında yazar şok ediyor. Öldü diyor, nasıl ve niyesi yok sadece karakterin öldüğünü biliyorsunuz.)
Kitabın ana karakteri tabi ki Maggie(Mag)... Umutsuz hayalleri, hiç tatmadığı sevgi ve karşısına çıkan acımasız Pete. Maggie 'nin yaşadığı hayal kırıklığı ve ailesine göre yaptığı dönülmez hata hayatına mal oluyor...
Acıyı, dağılmışlığı, karanlık tehditkar arka sokak hayatlarını, barların ve birahanelerin kokuşmuş havasını, ayyaşlığın sarsıntısını her satırda hissetmek mümkün. Çarpıcı şekilde açık bir eser. Bir şey kaybetmezsiniz okuyun tabi ki.
Zaman zaman insanı rahatsız eden aile tutumları ve sarf edilen gıcık kelimeler var...