Ben nerden başlasam, nasıl bitirsem asla bilmiyorum. Sokak Nöbetçileri'ne veda etmenin bu kadar zor olacağını hiç düşünmemiştim. 4 kitap için de şunu söyleyebilirim ki kalbim kırıldı, gözlerim yaşlarla doldu sonra karakterlerden birisi bir sonraki sayfada elinde bir yara bandıyla kalbime koştu, gözyaşlarımı sildi, yüzümü güldürdü. Kimi sayfada kahkahalarımı zor tuttum kimi sayfada gözyaşlarımı... Ben de onlarla beraber çocukluğumu affettim, çünkü çocuklar birer masal kahramanıdır. Yankı'nın, Helin'in, Koza'nın, Lal'in, Mutlu'nun, Işık'ın hikayeleri bitti belki ama Umut, Saye, Poyraz, Zeynep, Fırat, Nil ve Bartu'nun hikayeleri devam ediyor. Onlar sonsuza dek mutlu yaşamadılar belki ama 'her ne olursa olsun, birbirleri için yaşamaya devam ettiler'.
