"Tabutun ağır mı? Ağır, tabii! Yalnız ben yokum içinde. Veremim, sıtmam, frengim, en önemlisi mutluluk hayallerim var."
Merhabalar arkadaşlar. Sizi şimdi Attila İlhan'ın ilk romanı olan olan ve sanatçının bahsettiği yalnızca babilden öteye degil aylak adama, git başımdan aysel'e ve tutunamayanlara kadar götürecek bir eser olan Sokaktaki Adam eseriyle tanıştırmak istiyorum. (Yani en azından ben okurken zaman zaman bunun kanısına vardım.)
Ana karakterimizin adı (Kamarot) Hasan.
Ne yapmak istemediğini biliyor. Okumak ya da sıradan biri olmak istemediğinden emin. Ama ne yapmak istediği konusunda derin bir muğlak içinde. Ögrenim hayatını yarıda bırakıyor ve kaçakçılık yapıyor. Denizlere açılıyor. Denizin savurduğu yerlerde kendi benliğini bulacağına inanıyor.
İlhan, senaryo tekniği ile bize hayatın içinden birçok sahneyi sunmayı amaçlamış ve oldukça başarılı da olmuş. karakterler arası yumuşak geçişleriyle inanılmaz bir tat bırakmış okurlara. Her karakterin ağzından dinliyoruz hikayeyi. Hepsi birbirinden farklı karakterler. Monologlar şeklinde ilerleyen eserde günümüz dünyasında ne kadar sıradan ve ne yaptığımızı bilmez olduğumuzu bir kez daha hatırlattı eser bana.
Kesinlikle Bir Tutunamayanlar - Aylak adam kadar ünlü olması gerekirken şairin roman yazmasına yönelik bir ön yargının kurbanı olduğunu düşündürüyor.
