Sokrates'in idamından önce kendini savunuşunun öğrencisi Platon tarafından kaleme alınmış hali. Öyle bir kitap ki sanki mahkemede oturup Sokrates'i bizzat dinliyorsunuz. Her "Atinalılar" diye başlayan cümleleri sanki bu elim zihniyete kafa tutar nitelikteydi. Ne acı. Yüzyıllar geçse de değişmeyen köhne, sığ zihniyetlere maruz kalmak ne acı. Herşey değişiyor fakat hiçbir şey değişmiyor. Sonunu bilmesem, bir an hakkındaki oylamanın yarı yarıya olduğu anda ümitlensem de makus talihi Sokrat'ı buluyor. Neyse ki Platon gibi bir öğrenci yetiştirmiş, o da bu anları kaleme almış ve günümüze kadar gelmiş. Okunmasını tavsiye ettiğim bir mahkeme anektodu.
Not: Tutku yayınevinin basımından okudum, çevirisi gayet iyi ve içerisinde Platon'a ait bir biyografi ve mektuplar da bulunuyor. Bu mektuplarla birlikte oldukça tamamlayıcı. İlk defa İş Bankası klasikleri dışında bir butik yayınevinin böyle güzel iş çıkardığını gördüm. Bu basımından okumanızı tavsiye ederim.
