“Nasıl da yitik hayatlarmış bu bizimkiler, değil mi?”
“Aniden aydınlandım.” der Marianne, ve kocasını terk eder. Ve onun yalnızlığa adım attığı bu korkulu ve cesur günler, bu kitabın kısa ve çok derin anlamlarla taçlandırılmış kısa özetidir.
“Daha iyi bir hayat nasıl olurdu” temalı bir ödev hazırlayan çocuğuna bakarken mi düşünmüştür bu kararı kadın, yoksa sürekli uzakta olan kocasının yokluğunda da
Çocuk, "Daha iyi bir hayat" temalı bilinmedik, tanınmadık her şeyin herkesin yok oluşunu düşlediği bir ödev hazırlıyor. Kadın, bir sabah uyanıp onu yalnızca yalnızlığa mahkum eden evliliğini bitirme kararı alıyor. Adam, bu kararın pişmanlık getirmesi için pusuda bekliyor. Böylece 'Her şeyin tehlikede olduğu olağanüstü zamanlarda, insanların sanki hiçbir şey olmuyormuş gibi yaşayıp gitmesi' kitabın ana fikri oluyor.
Kitabı okurken kendimi neden bilmiyorum Demirkubuz filminde gibi hissettim. Kitap bir yalınlık halinde akıyor ve kadının içindeki huzursuzluğu fazlasıyla hissedebiliyoruz. Kitap bir sabah kocasından ayrılmaya karar veren kadının yaşadığı ilk bir kaç günü anlatır. Kadının durağanlığının yanında aniden geçirdiği sinir krizlerini, adamın ayrılığı kaldıramaması ve hatta kadına şiddet uygulamaya kalkmasını gözlemliyebiliyoruz. Beğenerek okudum, tavsiye ederim.
Yazar ana karakterden hep "kadın" diye bahsedip adını kullanmamıştır. Kadın herkesin yapmak isteyip te yapamadığı şeyi yapar. Aniden "aydınlandım" diyip kocasını terk edip çocuğuyla yalnız yaşamaya karar verir. Kocası ise onun pişman olmasını beklemektedir. Kadın birkaç günlüğüne yaşaması muhtemel hayatı yaşar. Sonunda ne karara vardığını okurlara devretmiş yazar...
1001 kitaptan biri
Aldığı ani kararla eşini evden kovan Marianne, oğluyla birlikte bungalov evinde yaşamaya başlar. Eşi ilkin geçici bir karar sanır ancak her gelişinde yalnız yaşama talebi dillendirilir. Böylece yalnız yaşama çabası içinde olan bir kadının sıradan günlerini okuyoruz.
Eser boyunca adının Marianne olduğunu bildiğimiz baş karaketere yazar sadece "kadın " der. Bunun da bilinçli bir tercih olduğunu düşünüyorum. Tam bir birey olamamış sıradan bir kadındır o.
Ilk defa Handke okudum. Bölümler arası sanki bazı cümleler eksikmiş hissi uyandıran bir kopukluk var. Dil akıcı. Yoğun anlatım ve betimleme olmadığı için kolay okunuyor.
Bir şans verin derim. Özellikle kadın okurlar için söylüyorum belki de o kadında kendinizi bulup içsellestirirsiniz. Böyle bir durumda beğenme ihtimaliniz de artacaktır.
Kitabın adı metinde sözleri verilen bir şarkıdan geliyor. Konuyla bağlantısı pek yok.
