“Aniden aydınlandım.” der Marianne, ve kocasını terk eder. Ve onun yalnızlığa adım attığı bu korkulu ve cesur günler, bu kitabın kısa ve çok derin anlamlarla taçlandırılmış kısa özetidir.
“Daha iyi bir hayat nasıl olurdu” temalı bir ödev hazırlayan çocuğuna bakarken mi düşünmüştür bu kararı kadın, yoksa sürekli uzakta olan kocasının yokluğunda da
Marianne bir anda eşinden ayrılma kararı alarak yalnızlığı deneyimleyerek kendini bulmak istemiştir. Çokta aşina olduğumuz bir durum olarak çevresi nedense bu kararına farklı anlamlar yüklemiştir. Bruno Marianneye duygusal ve fiziksel şiddetle kararından caydırmaya çalışmıştır. Kadının kadını anlamadığı hatta kararını manipüle ettiği bir öykü..
Yazar ana karakterden hep "kadın" diye bahsedip adını kullanmamıştır. Kadın herkesin yapmak isteyip te yapamadığı şeyi yapar. Aniden "aydınlandım" diyip kocasını terk edip çocuğuyla yalnız yaşamaya karar verir. Kocası ise onun pişman olmasını beklemektedir. Kadın birkaç günlüğüne yaşaması muhtemel hayatı yaşar. Sonunda ne karara vardığını okurlara devretmiş yazar...
Çocuk, "Daha iyi bir hayat" temalı bilinmedik, tanınmadık her şeyin herkesin yok oluşunu düşlediği bir ödev hazırlıyor. Kadın, bir sabah uyanıp onu yalnızca yalnızlığa mahkum eden evliliğini bitirme kararı alıyor. Adam, bu kararın pişmanlık getirmesi için pusuda bekliyor. Böylece 'Her şeyin tehlikede olduğu olağanüstü zamanlarda, insanların sanki hiçbir şey olmuyormuş gibi yaşayıp gitmesi' kitabın ana fikri oluyor.
“Git artık beni yalnız bırak” der kocasına Marianne. Neden söylediğini de bilmez üstelik. Yeni yüzme öğrenen birinin ilk defa boyunu aşan suya balıklama atlamasıdır, ilk defa kimse tutmadan pedalları çevirmesidir, ilk defa tek başına araba kullanmasıdır onun “beni bırak” derken yalnızlığın kollarına kendini bırakması….
Bir kadın ne zaman
Modern bir dekorda geleneksel bir hayat yaşayan Marianne, birbirine yabancılaşmış aile ve arkadaşlık ilişkilerini sorgulayıp, yalnızlığın kaderini tatmak istiyor ve onu cesurca kucaklıyor.
2019 Nobel Edebiyat Ödülünü alan yazarın bu kitabı aynı zamanda 1001 kitap listesinde de yer alıyor.
Peter Handke'den hiç değilse bir süre için tek başına kalmak isteyen bir kadının öyküsü...
İnsan günün birinde bir "aydınlanış'la uyanıp yaşamını değiştirecek bir karar verirse ne olur?
Bu roman, kocasından ayrılıp çocuğuyla (evi, korkulari, cesaretiyle) birlikte yalnız kalmayı seçen bir kadının birkaç günlük serüvenini
1001 kitaptan biri
Aldığı ani kararla eşini evden kovan Marianne, oğluyla birlikte bungalov evinde yaşamaya başlar. Eşi ilkin geçici bir karar sanır ancak her gelişinde yalnız yaşama talebi dillendirilir. Böylece yalnız yaşama çabası içinde olan bir kadının sıradan günlerini okuyoruz.
Eser boyunca adının Marianne olduğunu bildiğimiz baş karaketere yazar sadece "kadın " der. Bunun da bilinçli bir tercih olduğunu düşünüyorum. Tam bir birey olamamış sıradan bir kadındır o.
Ilk defa Handke okudum. Bölümler arası sanki bazı cümleler eksikmiş hissi uyandıran bir kopukluk var. Dil akıcı. Yoğun anlatım ve betimleme olmadığı için kolay okunuyor.
Bir şans verin derim. Özellikle kadın okurlar için söylüyorum belki de o kadında kendinizi bulup içsellestirirsiniz. Böyle bir durumda beğenme ihtimaliniz de artacaktır.
Kitabın adı metinde sözleri verilen bir şarkıdan geliyor. Konuyla bağlantısı pek yok.
