"Kendini aptal gibi hissetsen de gelecek karanlık olsa da ileride neler yaşanacağını bilemezsin. Bulunduğumuz mevki dünyanın sonu da olsa, sen ve ben hala beraberiz."
"Ezici günlük hayattan kurtulmaya yeteri kadar cesaretim olmadığı için sürekli ama sürekli kendime karşı öfke besliyorum. Belki böyle yaşayabilirim, ya da böyle düşünüyorum."
"Belki de istediğin şey gerçekçi değil ve çok hayalci ve bu yüzden tereddüt ediyorsun. Ama yine de deneyip pişman olmak, denemeden pişman olmaktan her zaman daha iyidir."
Oldukça güzel başlayan bir manga idi. Fazla uzun olması ve ortalarda biraz sıkması dışında güzeldi. Güzel bir roman havasındaydı. Romantizmi ve sonu da güzeldi. Hatta sonu epey iyi ve hüzünlüydü. İkinci kitapta neler olacağını merak ettirdi. Grup üyelerinin toplanma aşamasındaki bölümlerin havası da oldukça güzeldi.
“Even if you’re made a fool by someone, even if the future becomes so dark that you can’t see what’s in front of you, even if the place we get to is the very end of the world, you and i still are together.”