«Solyaris» romanında söhbət təkcə ayrı-ayrı adamlardan yox, bütün Yer sivilizasiyasının kosmosun dərinliklərində həll edilməsi mümkün olmayan tapmaca ilə üzləşməsindən gedir. Bütünlüklə planeti əhatə eləyən okean insanın Yerdəki şüur, düşüncə, məqsədəuyğunluq haqqındakı təsəvvürlərinə sığmır.
Solyaristiklik tənəzzül dövrünü yaşayır, bu problem ətrafında alverlər başlayır, planetin ətrafındakı nəhəng orbital stansiya bağlanmaq ərəfəsindədir. Bununla belə, romanın düşüncə mərkəzi başqa insanın – psixoloq Kris Kelvinin taleyidir. O, o cümlədən Breqq də öz həyatlarının müxtəlif dövrlərini birləşdirmək gücündə deyillər. Okean tərəfindən naməlum məqsədlə Kelvinin yanına göndərilən «sintetik Hari» tədricən Kelvinə sadiq olan, öz həyatına qəsd eləməyə məcbur olmuş əvvəlki Harini unutdurmağa çalışır. Nəyə görə Kelvin stansiyada qalır? Məşhur əlaqəni gözləyirdi? Sevgilisinin qayıdacağına ümid eləyirdi? Hadisələr zəncirinin ayrılmaz surətdə bir-biri ilə əlaqəli olduğu üzə çıxır. Kris üçün əvvəlki, kosmosa qədər olan dəyərləri – ailə, məhəbbət, ev əzizdir, lakin onların əldə edilməsinə yalnız burada, uzaq planetin ətrafında ümid bəsləmək olar.
Stanislaw Lem in bilim kurgu eseri olan "Solaris" insan deneyiminin ve edebiyatının merkezinde yer alan bir soruyu gündeme getirir: İçimizde ne olduğunu anlamadan çevremizi gerçekten anlayabilir miyiz?
Kris Kelvin, yüzeyini kaplayan okyanusu incelemek için Solaris gezegenine geldiğinde, çoktan ölmüş bir sevgilinin