İlhami ve ben feleğin tokadını yemiş suratlarımızı ne kimseye göstermek ne de acılarımızı kimseyle paylaşmak istiyorduk. Birbirimize dahi anlatmamıştık yaşadıklarımızı. Tek arzumuz yalnız kalmak, kendi yağımızla kavrulmaktı. Evet sanırım bizi beraberken mutlu kılan da sadece buydu; yalnızlığımızı paylaşmak isteği!