Bir an bana öfke içinde bağırıyorken, bir an sonra başka hiç kimseyi beni sevdiği kadar sevmediğini söyleyebilirdi, bense tam tersi biçimde her şeyi içime atar ve kavga, hoşnutsuzluk, usanç biriktirirdim; içimde tortular oluşturan, fosilleşen bu duygular giderek ruhumu karartır ve sonunda beni sevgiye ve şefkate yanıt veremeyen bir taşa dönüştürürdü.