Karl Ove Knausgaard'ın Kavgam serisinin son kitabını yaz aylarında elime aldığımda bir şekilde ilerleyememiş, sonra okumak üzere bırakmıştım.
Çok doğru bir karar vermişim.Son cilt olan " Son"un uzunca bir bölümü gerçekten çok daha berrak bir zihin gerektiriyor.Karl Ove Knausgaard tüm felsefi, edebi, entelektüel birikimini ortaya koyuyor bu bölümde.
Kitabın alıştığımız " kendi hayatını anlatmak" kısmında ise, yazdığı kitaplara; ailesi, arkadaşları, yani kitapta karakter olarak yer alan kişiler tarafından getirilen eleştiriler, tepkiler, kızgınlıklar anlatılıyor.
Kitabın uzunca bir bölümü, kendi kitabıyla, aynı ada sahip olan Hitler'in Kavgam'ına ayrılmış.
Kavgam uzunca yıllar ırkçı nefreti körüklediği gerekçesiyle pek çok ülkede yasaklanmış.
Karl Ove Knausgaard, Kavgam'ı okumanın, Yahudi toplumuna karşı bir ihanet sayılabileceğini düşünse de okuyor."Son" kitabına eklediği " Kavgam" alıntıları ve yaptığı analizlerle de Hitler'in kitabını da neredeyse okumuş kadar oluyorsunuz.
Dahası Hitler'in Kavgamı'nı da okuma isteği hissediyorsunuz Bende öyle oldu en azından.
Bir de 6 kitap boyunca, kendi yaşadıklarını anlatan Knausgaard'ın bunları anlatmaya hakkı var mıydı, diğer aile bireylerinin özel yaşamına saygısızlık etmiş olmuyor mu diye düşünmeye başlıyorsunuz?
Tüm seriyi ilgi ile okudum.Dürüstlüğünden, etkilendim.Ancak son kitaptaki, eşinin hastalığı ile ilgili bölüm beni rahatsız etti.