Kendisinden geç haberim olduğu için hayıflandığım bir isim oldu Yücel Kayıran. İlk şiirleri dergilerde yayınlanmış, beş adet şiir kitabı ve üç adet şiir incelemesi mevcut 1964 doğumlu, Felsefe bölümü mezunu bir şair.
Kitaba gelirsek; öfkeli bir dilin hakim olduğu, bodoslama daldığımız bir kaos ortamı karşılıyor ilk önce. Sayfalar ilerledikçe anlıyoruz kızgınlığın sebeplerini. Aile üyeleri anlatılıyor devamında ve sular duruluyor ya da biz öyle sanıyoruz. Poetik ve politik bir yolculuk oluyor bu; kelimelerin keskin ve rutubet kokan dehlizlerinde. Eski kelimelerin kullanım fazlalığı dikkati çekiyor. Felsefi göndermeler ve saygı duruşları yolda karşımıza çıkıyor. Taşra, hissettiyor arkadan sessiz sessiz kendini, ölüm çıkıyor karşımıza bolca. Bazen labirent oluyor yollar, kayboluyoruz hiçliğin ortasında. Bir rahatlama nidası duyuluyor çıkışa ulaşınca.
Anlaşılan ortasında dahil olmuşum bu yolculuğa ve evveliyatını merak ediyor zihnim.
