Dağlarla konuşmayı bıraktım
Artık söylemiyorlar bana
gizli geçitlerin
Ve suların
Büyüttüğü çocukluğu,
Yağmurda ıslanan kardeşliği anlatmıyorlar.
Dağlarla konuşmayı bıraktım çoktan
Kar kuyularında biriken söz
Sırtımda yük.
Kelimelerle bir kervanda yürüyorum sanki
Ve bir yalan
Gövdesini parlatarak bakıyor bana.
Kim inanacak o çırpınışa
Kelimelerin yükünü
Kim alacak benden?
Dağların sırtında yürürken
Selamladığım ay
Bir kez daha sesleniyorum ona
Kelimelerin yükünü kim alacak benden
Sen mi?