Son İki Eylül
Hulki AktunçSon İki Eylül Sözleri ve Alıntıları
Son İki Eylül sözleri ve alıntılarını, Son İki Eylül kitap alıntılarını, Son İki Eylül en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Kitaplar, değil mi? Başkalarının bize armağan ettiği, dikte ettiği kişiliklerimiz, sınır çizgilerimiz; başka insanların adımları, ayaklarımıza giyebildiğimiz adımları başkalarının; yüreklerimize sürebildiğimiz aşkları, kaçışlarımızı çerçeveleyebildiğimiz firarları. Cinselliğimizi yakıp yakıp söndüren ağızları dudakları kalçaları apışları kasıkları. Sayfalarını kıvırdığımız dönüm noktaları, uyku ve sersemleme anları, altını çizdiğimiz (insanın altını çizmişti) doğruları ve yanlışları. Yarım bıraktığımız hayatları onların.
Geçmiş diye tutturamayacak kadar genç ama genç yıllarla hesaplaşmazsam gelecekten de söz edemeyecek kadar yaşlıyım.
Çığlığı nasıl derleyebilirim? Gitme, yardım et bana. Başımın üzerine asılmış suskuyu yok etmek için yardım et bana.
Düşlerimiz sabaha kadar açıktır.
Sayfa 118Kitabı okudu
Beklediğimiz her şeyi büyük bir uyum içinde vermişti bize: SESSİZLİK. Büyük harfli bir sessizlik elbette, yoğun.
Sayfa 39Kitabı okudu
Defterler, defterler. Bütün bir geçmiş, binlerce sayfanın içine gömülü.
Sayfa 23Kitabı okudu
Senin defterlerinde yarım kalan, yarım bile kalmayan, her şeyde yarım kalmaktır.
Sayfa 23Kitabı okudu
Korku! Bizlerin yeni edindiğimiz bir takıydı korku. (Sen 'yeni' sanıyordun.) Hemen alıştık ve bizim toplumumuzda yaşayanlar hiçbir duyguyu böyle somut yaşamamışlar... (Hani 'yeni'ydi?)
Birileri, başka birilerini bırakır gider hep. Zaman, bizi bırakır. Zamana asıldığımızda da, uça uça tüy telek yitiren kuşlarız. Sonunda yalın kanatlarımız kalır. Hiçbir buluta eremeyen güdük kollar. Çırpınırız. Yakalanır ve solarız..
Kendimi kesebileceğimi, deşebilecegimi bilirim. Ya başkalarını?
Sayfa 101Kitabı okudu