Kürt meselesinin temsilinden, temsilcilerinden memnun olmayıp "iyi Kürt" aramak sevdasındakilere tavsiyemdir ; Parmaklarını Kürtlere değil, Kürt meselesinde takip edilen otuz/seksen senelik Cumhuriyet siyasetine sallasınlar.
Bir de şunu unutmamak lazım: ÖSS skorlarının her sene yeniden gösterdiği üzere Kürtçe eğitimin verilmediği mevcut halde de Kürt çocuklarının performansları hiç parlak değil. Kaldı ki bir kısım eğitim bilimciye göre Kürt çocuklarının başarısızlığının esas sebebi ana dillerinden başka bir dilde eğitim görmeleri.
"Kürtçe eğitim dili olmaya müsait değil," gerekçesi üzerine konuşmaksa hakikaten zul geliyor. Tek bir sebepten: Irak ve İsveç'te eğitim dili olabilmiş bir dile (Türkiye'de) eğitim dili olmaya müsait değil diyebilmek cüret ve kibrinin çekilmezliğinden.
Kürt meselesinin temsilinden, temsilcilerinden memnun olmayıp ‘iyi Kürt’ aramak sevdasındakilere tavsiyemdir: Parmaklarını Kürtlere değil, Kürt meselesinde takip edilen otuz/seksen senelik Cumhuriyet siyasetine sallasınlar.
Kürtçe eğitim normatif açıdan da elzem; çünkü gerçek bir Cumhuriyet'in yaslandığı en temel normatif ülke "Yurttaşın dediği olur," olsa gerek. Buna bir itiraz yoksa, isteyen yurttaşların Kürtçe eğitim imkanına erişimini mümkün kılmak gerekiyor. Nokta
Kürt meselesi Kürtlerle değil, mevcut ulusal çerçeveye itiraz eden Kürtlerle ilgili bir mesele. Kendinde bir durum değil, bir itirazla, itiraz etmeye ikna edilmeyle ilgili bir durum. Gerçek bir siyasi sorun.