Henüz hazır değilmişim Percy Jackson’a veda etmeye ama ettim..
Üzülerekte olsa bir serinin sonuna geldim yine..
Mitolojiyle fantastik kurgulama fikri bile beni heyecanlandırırken, tüm bunları 5 kitaplık bir seri de okumak, üstelik bu kadar iyi bir kalemle, macera dolu, soluksuz okumak öyle muazzam bir his ki! Kitapla olan bağımı daha da artırıyor bu durum. Percy Jackson benim için Harry Potter’ın mitoloji ile harmanlanmış hali. Ne bir eksik ne bir fazla. İkisi de çocuk, ikisi de kehanetle savaşan, ikisi de küçük yaşına rağmen her seferinde büyük bir savaş veren ve kazanan, ikisi de tüm belayı üstüne çeken ama arkadaşları sayesinde bundan tek tek kurtulan ve sonunda biri kendi büyücülük dünyasını kurtarırken diğeri de Olimpos’u, tanrıları kurtarıyor. Çok çok keyifli bir seriydi benim için. Özellikle savaş sahneleri olsun, Percy ile Kıvırcık ve Annabeth’in dostluğu olsun ama en çokta yazarın o komik mizahı beni çok güldürdü, çok duygulandırdı ve sonunda çok gururlandırdı.
Percy Jackson, Poseidon’un oğlu. Kolay değil. Bir görevi vardı Olimpos’u kurtarmak gibi ve sonunda başardı. Ama bu kitapların devamı olmalı. Percy ve Annabeth şu an neler yapıyor okumalıyım ben. Onların o tatlı hallerini, büyümüş hallerini okumalı, tanrıların başlarını nasıl belaya soktuklarını görmeliyim. Kitap boyunca hoşuma giden en güzel şey ise Yunan Tanrılarının New York’ta olmasıydı. İşte yazmak böyle olmalı.
Ahhh canım Percy, güzel çocuk ben bu seriyi yeniden okuyacağım ve biz seninle yeniden kavuşacağız!
Rick Riordan
