Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.11
Son Şeyler Ülkesinde
Paul AusterSon Şeyler Ülkesinde Yorumları ve İncelemeleri
Son Şeyler Ülkesinde yorumları ve incelemelerini, Son Şeyler Ülkesinde kitabı hakkındaki okur görüşlerini , Son Şeyler Ülkesinde puanlarını 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Hiçbir şeyden etkilenmeyecek kadar katılaşmak iyi olurdu herhalde..
HARİKA bir kitap. Hatta bu kitabı okurken Yanılsamalar Kitabı isimli başka bir kitabını daha aldım yazarın. Bir yorumda kitabın sonu olmadığından söz edilmiş ve bu yüzden eleştirilmiş. Önemli olan son değildir bence bu tarz edebi eserlerde. Aslında anlayabilenler için son gayet açıktı. Kitabın başını da sonunu da ayrı sevdim. Neden daha önce okumadım kendime kızdım. Genç bir kızın mektubunu okuyoruz kitapta aslında. Abisini aramak için hiçliğin ortasında bir yere giden ve başından tabi ki kadın olmasının verdiği lanetle pek çok bela geçen bir kızın mektubu.. En çok hoşuma giden yanı, hiçbir şeyin olmadığı öylesine yoksul ve berbat bir durumda dahi karakterin ölümü hiç düşünmemesi ve hep bir umutla çabalaması oldu. Bu yönden karaktere kendimi çok yakın hissettim.
Lütfen lütfen okuyun. Harikaydı. Ve dili çok çok akıcı. Ben birkaç kitapla aynı süreçte okuduğum için yavaş okudum biraz. Ama çok kısa sürede bitecek bir kitap.
Keyifli okumalar..
Eskiden sahip olduğunuz ya da kullandığınız herşeyin bittiği, yeni hiçbirşeyin üretilmediği, her şekilde, maddi, manevi, etik ya da ahlaki açıdan tükenmeye yüz tutmuş gerçek dışı ama aslında epeyce de sahici bir şehir düşünün. Oluşabilecek kaos ortamını... O kaos ortamında yaşanabilecek acıklı, vahşi, öfkeyle harmanlanmış, bazen umutlu,sevgi dolu, bazen insanı yaşama küstürecek kadar adaletsiz olaylar çeşitlemesini...
Çok vurucu, sarsıcı, etkileyici bir hikaye.
Bazı kitaplar o kadar iyidir ki bitmesin istersin ama anlatılan da o kadar zor, ağır ve acıdır ki hikaye bir an önce bitsin, mümkünse mutlu bitsin istersin....
İşte bu Auster kitabını bu hislerle, düşüncelerle okudum. Gerçekten inanılmaz etkileyiciydi. Çoğu yerde soluksuz okudum, sayfaları nasıl geçtiğimi bilemedim.
Kendinizi karakterin yerine koyamıyorsunuz bu romanda; çünkü o kadar acı olaylar yaşanmadı bizim neslimizin yaşamında, karakterle empatiden belki bu sebepten yoksunuz.
Ama yaşadığınız yere ucundan kıyısından benzetebilirsiniz hikayede geçen "kent"i. Belki de şimdilerde toplumsal yaşamda gördüğümüz, düzeni bozan ufak tefek aksaklıklar böyle bir "kente dönüşüm" ün minik adımlarıdır. Bu da benim felaket yaklaşımım.
Özetle; okuduğum ve bayıldığım 2. Auster kitabıydı, külliyatını okumak konusunda cesaretimi oldukça arttırdı diyebilirim.
Kim ne derse desin, önemli olan tek şey ayakta kalabilmek.
Paul Auster'in bu eseri savaş ve çevresel bozulma nedeniyle harap olmuş bir geleceğin toplumunda geçen bir romandır. Ölmekte olan dünyanın son günlerinde yaşayan bir grup insanın, etraflarında çökmekte olan bir toplum karşısında hayatta kalma ve anlam bulma mücadelesi vermesini anlatıyor. İnsanlık durumu, sıkıntı karşısında insan ruhunun dayanıklılığı, açgözlülük ve ahlak kaybı gibi temaları araştırıyor ve kuralların ve umudun olmadığı bir toplumdaki yaşamın canlı ve karanlık bir portresini çiziyor. Olası bir geleceğe ve insan ruhunun dayanıklılığına bir bakış sunan kasvetli ve güçlü bir roman.
Daha önce birkaç kitabını okudum Paul Auster'ın ama okuduklarım içerisinde şimdilik en sevdiğim bu kitap oldu diyebilirim :) Biraz karanlık, biraz melankolik, biraz umutlu, biraz umutsuz..."Bunlar son şeyler, diye yazıyordu. Birer birer yok oluyor, bir daha da geri gelmiyorlar. Görmüş olduğum, artık olmayan şeyleri sana anlatabilirim, ama buna zaman bulacağımı sanmıyorum. Şimdi her şey öyle hızlı olup bitiyor ki ayak uyduramıyorum." diye başlıyor kitap. Kitabın genel gidişatının özeti ilk cümleden verilmiş adeta, kitap boyunca ardı arkası kesilmeyen bir yok oluş, bir kayıp, bir arayış içinde insanlar. Bir mektup üzerinden öğreniyoruz olan biteni, bahsi geçen ülkeye giden ama asla haber alamadığı yakınını aramak için bilinmezliğe adım atan genç bir kızın yaşadıklarının güncesini okuyoruz. Benliğini de yitirmeden önce yaşadıklarını bir kağıda dökmek istemiş, belki de bir gün kim olduğunu unutursa hatırlamak için. Günden güne hem bedeni hem ruhu erirken, hayatın yıkıntıları arasında hayatta kalma mücadelesini, ışığın olmadığı yerde yeşeren aşkın hikayesini okuyoruz.
Yozlaşan bir dünyayı gözler önüne sermiş Paul Auster. Aslında geleceğe açılan bir ayna olmuş ve bizi bekleyen olası dünyanın kısa bir gösterimini sunmuş adeta. Ben çok beğenerek okudum açıkçası, tavsiyemdir ;)
Hayalleri, umutları, güzellikleri ve nefes almayı bir kenara bırakıp dramatik yaşantıların oluşturduğu satırlarda Paul Auster'in mürekkebinde kaybolmak, Anna'nın mektubuyla, büyük puntolardan küçük puntolara geçişin bile bir acısının olduğu güzel bir kitabı okumak insana şükretmeyi, yaşamaya bağlanmayı, gülmeyi bir kez daha sevdiriyor.