Bayılıyorum şöyle hem kısa hem toplu öykü yazılarına. Yemekten sonra can çekince yenilen ve çok kalorisi olmayan hafif tatlılar gibi hissettiriyor insana. Çok fazla bilim ve çok fazla kurgu zaten beni yormuştu, iyi geldi.
Kitapta toplam 5 yazar var, haliyle de 5 öykü bulunuyor. Romansa adını Isaac Asimov’un (bir sonraki okuyacağım yazardır, Spoiler veriyorum) Son Soru öyküsünden alır.
Bilimsel olarak ve bilimden ilerlemek konusunda takıntı yapmış bu adamlar Tanrı ve İnsan kelimelerini ellerinden geldikçe irdelerken, yapay zeka faktörünü kullanıyor. Bense olaya şu an kendi bakış açımdan, yapay zeka gibi bir varlığı yapan insanoğlu olabiliyorsa bu insanı yaratan bir yaratıcı (Tanrı) neden olmasın? Bence mantıklı bir yaklaşım oldu.
Evrenin enerjisi bir gün bitecek mi? İnananlar buna ‘Kıyamet’ de diyor ve ben bu soruyu inançsız biri olsam bile EVET diyerek karşılardım. Her şeyin -iyi, kötü- bir sonu mutlaka oluyorken milyar yıllık evrenin neden olmasın? Bence son yaklaşıyor.
İyi okumalar, iyi geceler dilerim..
Kanatların Olmasın" adında bir öykü seçkisi daha yayımlıyor. Bu kitaplara ek olarak 
Frederik Pohl‘un
