•
92’de Bosna’da yaşanan katliamları ilk İncir Kuşları kitabında okumuştum Sinan Akyüz’ün. Sonrasında Bosna’ya gitme şansım ve bir çok öykü dinleme fırsatım oldu. Bilmek kadar bilmemek de üzücü tüm yaşananları. Son Tanık kitabını konusuna bakmadan almıştım Glenn Meade yazdı diye. Bosna’dan bahsettiğini bilseydim çok daha önce okurdum. Biz okurken dayanamıyorsak, insanlar bunca şeyi yaşamaya nasıl katlandı acaba. Tecavüz kampları, erkeklerin açlığa ve pisliğe mahkum edildiği kamplar, toplu ölümler, saçının teline kıyamadığımız bebekler...Ve yıllar sonra bile bulunan toplu mezarlar kan donduran cinsten. Tüm işkencelerden sonra geride tanık bırakmamak için öldürülen Boşnaklar. Ve tüm bu faciadan kurtulmuş bir kız çocuğu ki son tanık.Yıllar sonra kocasının bir suikaste kurban gitmesiyle katilleri bulmaya çalışırken kendi geçmişiyle yüzleşmek zorunda kalan bir kadın.
•
Belki de unutmak hatırlamaktan daha çok yakar canımızı. Onca yaşananı unutabilmenin vicdan azabı... Kitapta biraz fazla tesadüfi olaylar olsa da ve hatta her şey çok çok hızlı gelişmiş bile olsa okunmaya değer... Yanınıza mendil almayı unutmayın, gözyaşlarınızı silmek için ihtiyacınız olacak.
•
Bu yazarı seviyorum
