Her şeyi unuttular sonra. Unutmak zorundaydılar, çünkü kasabalar aşkları, sevinçleri, inançları ve umutları büyütürken lanetleri de çoğaltır. Hep böyle yapmışlardır ve bu kural da değişmeyecektir...
“Biraz daha kazanıp biraz daha fazla harcamak, koltukları yenilemek, daha şık tabaklarda yemek yemek, arabayı değiştirmek, yeni ev almak...Tüm bunları yapmaya yaşamak diyordu. Onun için yaşam satın alınan bir şeydi.”