Sana hizmettir yazın işi, sana sunar neşesini;
Sen yoksan eğer, dili açılmaz kuşların bile.
Öyle keyifsiz olurlar ki, şakıyacak olsalar da,
Benzi solar yaprakların, kış geliyor korkusuyla.
Yazın gözüne elbette güzel görünür yaz çiçeği;
O çiçek gün gelip bir hastalık kapmaya görsün ama,
Ondan kat kat üstün olacaktır otların en adisi.
En tatlı şeyi en acıya döndürüverir konumu,
Zambak çürüdü mü, ottan beter olur kokusu.
Ah yapma, gönlüm bu acıyı atlattıktan sonra,
Üzüntüyü yendim, derken, arkadan çıkıp gelme;
Rüzgârlı gecenin sabahında yağmur olup yağma,
Yıkılmak kaderimde varsa, bu işi hiç erteleme.
Beni bırakıp gideceksen, sen olma son ayrılan,
Öteki ufak dertler yapacağını yaptıktan sonra.
Geleceksen başta gel ki, bileyim ben de baştan,
Ne olurmuş, felek var gücüyle vurduğunda insana.
Çünkü, şimdi acı gibi görünen tüm acılar, o zaman,
Seni kaybetmenin yanında, çıkacak acı olmaktan.