“Ama bana inanmak zorunda değilsin. İpleri elinde tutan patronuma sor istersen.”
“Evet, tamam.” Dudak büktüm. “Cep telefonundan patronunu ara. Ben beklerim." Jeb, “Buna gerek yok. O kadın zaten burada,” dedi nazik bir gülümsemeyle.
Eh, etraftaki tek kadın Anne’di.
Anne, Jeb’in patronu, bütün bu olan biteni yöneten kişiydi.