Duyularımızı,fiziksel dünyanın beklediğimizin ötesinde bir mucize olmadığını keşfedeceğimiz bir noktaya mı indirgiyoruz?Kızılötesi ile morötesini veya auraları,belirlenmemiş gelecekleri ve geçip gitmeyen geçmişleri görebilseydik,günümüz nasıl geçerdi?
Aslında öğrenmek oyunu kaybedip kaybetmemek değil, ama nasıl kaybettiğimiz ve bu nedenle nasıl değiştiğimiz ve bundan diğer oyunlarda uygulamak için, daha önce hiç sahip olmadığımız neyi kazandığımız..Kaybetmek tuhaf bir biçimde kazanmaktır.