Sonun Geldi Sevgilim Tuna Kiremitçi
Hatta Polis! Haklı ya da haksız olman mühim değil, Türkiye'nin seni affetmeye hiç niyeti yok! Tek şansın var: Unutulmak! Yapılan araştırmalara göre ihtiyacın olan yalnızca 17 gün. Yoksa 22 miydi?
Devrim lanetli bir medyatik. Şehrin kenarlarında yalnız bir hayat sürüyor. Gezegendeki en şanssız erkek olduğuna inanıyor. Bir gün son kararını veriyor: Yeter! Tam intihar edecekken, evinde televizyon olmayan son güzel kadına rastlayıp âşık olacak. Kaçtığı kameralara mafyanın kurşunları da eklenecek böylece. Gerçek belalarla tanışma fırsatını bu sayede yakalayacak Devrim. Bakalım fırsatı değerlendirebilecek mi?
(Tanıtım Bülteninden)
Nasıl desem kitap okuttuyor kendini. Bilindik olaylar belki de ama yazarın dili sayesinde su gibi akıp gidiyor kitap.En çok da babasının oğluna yazdığı kısım çok hoşuma gitti.
“Bu romandaki her şey hayal ürünüdür. Dünyanın tamamen delirmiş olması hariç.”
Yazarın daha önce okuduğum birkaç eserinde yorulmuş olmama rağmen bu kitap, konusu ve anlatım tarzıyla bana daha yakındı sanırım. Büyük beklentilere girilmediği sürece okunmasını tavsiye ederim.
http://www.bumesele.com/...ilim-tuna-kiremitci/
Kitabın adı merak uyandırıyor ama okurken konusunu, ilerleyişini sıradan buldum. Yazarın dili samimi, kitabı okurken sanki karakterle tanışıyormuşum gibi hissettim. Çok keyifle olmasa da zorlanmadan okudum. Okursanız çok yüksek beklentileriniz olmasın diyebilirim.
Sipariş ederken çok bir beklenti içine girmeden aldım. Samimi olmak gerekirse bir internett sitesinde kelepir denilecek bir fiyata aldım. Eğlenceli vede sürekliyici buldum kimi yerde sıkılıp bırakasım gelmesine rağmen merak uyandırıcı bölüm sonlarıyla diğer bölüme geçe geçe kitabı bitirdim.
Kitaptan 11 Alıntı
...insan hiçbir şeyi unutmuyor. Tabii kafayı tamamen yememişse eğer.
Sonun Geldi Sevgilim, Tuna Kiremitçi (Sayfa 151)
İntihar etmenin en iyi tarafı buydu; başarısız olduktan sonraki her şey insana tatlı geliyordu.
Bir yanım onu giyotine yollamak isterken diğer yanım hâlâ korumaya çalışıyor olabilir.
Ne çalacağınıza karar veremediğiniz durumlarda Beatles en iyi seçenektir.
"Acılar çekiyoruz.
Yolumuzu kaybediyor,buluyor,sonra yine kaybediyoruz.
Yalnızlık üzüntü veriyor bize.Nedenleri hakkında düşünmekse hatırlamak istemediğimiz gerçeklerle yüzleştiriyor.Söylenmediği için yüreğimizi ağırlaştıran sözler,söylenmemesi gerekirken ağzımızdan kaçırdıklarımız,itiraflar,yeminler,hayal kırıklıkları..."
Bir çocuğun babasını ağlarken görmesi önemlidir. Devlerin ve kahramanların gözyaşları çok şey öğretir insana.
Ve asıl anlamına zamanla kavuşan sözcükler: Mesela ölüm...
Korktuğun ya da çekindiğin için değil, sırf canın istemediğinden açmıyorsun kabuğunu.
"Sonuçta savaş işte" diyor tuhaf bir şekilde gülerek "Savaşta sen bir istatistikten ibaretsin, hangi tarafta olursan ol. Ellerinde kan var, gözlerinde kan var, kalbin bile kanlanmış. Karşına çıkan adam da bir istatistik."
Yürümek komik bir iş.Bir adımınızı atıyorsunuz,sonra bir adımınızı daha derken adım atmayı falan düşünmez oluyorsunuz.Bu süreç genellikle kızlarda iki erkeklerde üç yaşında tamamlanıyor.Kadınlar yürümeye daha erken başlıyor çünkü onlar doğuştan geç kalmış.Gitmedikleri dünya kadar yer var,bunun bilinciyle doğuyorlar.Erkeklerse nasılsa sürekli yürümek zorunda kalacaklarından daha baştan istekli görünmek istemiyorlar.
