Sözler ve Alıntılar
kitaplarımı götürüp getirmeyenlere karşı ben:
“Şimdi bu hususa bir düzen vermek için seni idam ettirmek en öncelikli iş olurdu. Lâkin günah defterine af kalemi çekip, suçunun lekesini merhamet mürekkebiyle kapattım.”
Tanzimat:
Tanzimat’ın iki esas gayesi vardı: Bunların ilki, Sırp (1804) ve özellikle Yunan (1821) ayaklanmalarında kendini bulan ve imparatorluğu temellerinden sarsan milliyetçi fikirlerin önünü almaktı. Giderek bir Osmanlı milleti oluşturmak fikri bu endişeden kaynaklandı. İkinci gayesi ise merkezî otoriteyi imparatorluğun tamamında hakim kılmaktı. Bazı araştırmacılar, Tanzimat Fermanı’nın yalnızca, Kavalalı Mehmed Ali Paşa’nın isyanını bastırmak için İngiltere’nin yardımını temin etmek ve Liberal Avrupa kamuoyunu kazanmak adına Mustafa Reşid Paşa tarafından hazırlanmış siyasî bir manevra olduğunu iddia ederler. Bu doğru olmakla beraber Mısır isyanı tek başına Tanzimat’ın sebebi değil, sadece hızlandırıcısıydı.
“Boyadılar ciğeri, canı kana..”
Bugün için Türk olan tarihçilerin dışında İstanbul’un fethini Yeniçağ’ın başlangıcı olarak kabul edenlerin sayısı çok azdır.
Ayastefanos —> Berlin
Ayastefanos Antlaşması, Panslavizm’in bir zaferiydi ve Rusya’nın bu kadar avantajlı bir konuma gelmesi mevcut siyasî dengeyi bozuyordu. Bu yüzden antlaşma başta İngiltere olmak üzere Avrupa devletlerinin yoğun muhalefeti ile karşılandı. 13 Haziran 1878’de toplanan Berlin Kongresi’nde, Ayastefanos Antlaşması’nın maddeleri yeniden ele alındı ve değiştirildi. Altmış dört maddelik bu yeni antlaşma ile Ayastefanos Antlaşması’yla kurulmak istenen büyük Bulgaristan üçe bölünerek, önemli bir kısmı Osmanlı İmparatorluğu’nun denetimi altında bırakıldı. Bosna-Hersek Avusturya’ya terkedildi. Harp tazminatı 802.500.000 frank olarak tespit edilerek, yedi yıl içerisinde 21 eşit taksitte ödenmesi kararlaştırıldı. Balkan ülkeleri ile Osmanlı İmparatorluğu arasındaki ilişkiler öyle belirsiz esaslara bağlanmıştı ki, çözümsüz kalan sorunlar yüzünden Osmanlı ordusu kısmî seferberlikten bir süre daha çıkamadı.
2.Mahmud’un Osmanlıcılık siyaseti:
“Ben tebaamdan Müslümanlar’ı camide, Hristiyanlar’ı kilisede ve Musevîleri havrada ayırt ederim.”
Adlî, Müceddid, Gâvur Padişah, 2. Mahmud:
Bütün hayatı boyunca kullanacağı “Adlî” mahlası kendisine daha doğduğu zaman verildi. Hükümdarlığı dönenimdeki icraatları nedeniyle, bazıları kendisini devleti tekrar ihya etmek üzere her yüzyılda bir gelmesi beklenen “müceddid”, yani yenileyici olarak kabul edip “Büyük” sıfatıyla yâd edecek, muhalifleri ise ona “Gâvur Padişah”lığı lâyık görecekti.