Devlet, giderek çağın gereklerini kavramak yeteneğinden yoksun kalmaktadır. Çağın gelişim doğrultusunu ve hızını anlamaktan uzak bulunmaktadır. Bu sonucu da devleti yönetenlerin kültür ve düşünce yapıları belirlemektedir. Çağdışı düşüncelerin giderek devletin bürokrat kesiminde ağırlık kazandığı bir gerçektir. Bu gidiş ise bir toplumsal bunamaya veya toplumsal şizofreniye kapı açmaktadır.