Sosyalizmin ve Sosyal Mücadelelerin Genel Tarihi
Max BeerQuotes
Silahların zoruyla değil
Ruhun gücüyle.
Sayfa 130 - undefinedKitabı okudu
İyi işler yapmadıktan sonra imanlı olmak neye yarar? İmanımız tek başına bizi kurtarabilir mi?
Sayfa 136 - MayKitabı okudu
Benimdir dediğin ekmek gerçekte, aç olanındır. Dolaplarında saklı tuttuğun giyim eşyaları gerçekte, çıplak olanındır. Evinde yararsız bir biçimde küflenen ayakkabilar, ayakları çıplak dolaşanındır. Bodrumunda sakladığın paralar, parasız olanındır..
Ama biz, herkesin olması gereken şeyleri mülk ediniyoruz ve böylece topluluğun olması gerekeni yanlız bizimmiş gibi alıyoruz.
Sayfa 138 - Sayfa Yayınları
İnsanlar ilk çağlarda devlet olmaksızın, dış baskılara katlanmadan, hiçbir sınırlamaya uymak zorunda kalmayarak yaşıyordu.İyi ile kötünün doğal buyruklarından başka bir şeye uymak zorunda değildiler. Ama ne var ki sonra gelen kuşaklar bozuldu. Açgözlülük, hoşnutsuzluk ve iç çatışmalar belirdi. Devlet, özel mülkiyet ve kabarık yasaları yarattı. Ama bunlar hiçbir işe yaramadı, insan eski mutluluğunu bulamıyordu.
Para söz konusu olunca ana, baba, dost, arkadaş bir yana bırakılıyor. Yeryüzü bir baştan bir başa kana bulanıyor. Savaşlar cinayetler onun uğruna işleniyor. Para bunların en kötüsünü de yaptı, aşkı öldürdü.
Gerçekte ise Lycurgue'ün kurduğu soyluların yönetiminde savaşçı bir devlettir. Bütün gücünü, ilote adı verilen ve devletin üretim aracı olarak iş gören kölelerin sağladıkları emeğin ürünlerinden alıyordu. Spartalilar bu düzeni kurmakla insan gelişmesinin en mükemmel araçlarından birini yani üretici insan emeğini kullanmış oluyorlardı. Sparta komünizmi gerçekte, bir toplumun yararlanma ve tüketim komunizmiydi yoksa üretimde komünizm değildi.