Yazın güneş yanığıdır düşlerim
Sonbahar ruhumu bekleyen oba
Söyle bana hindiba
Sen nasıl bu kadar sevda hecesi
Sen nasıl bu kadar hayal incesi
Sen nasıl bu kadar mutluluk çağı
Sen nasıl bu kadar tarih öncesi
Yanık kokan fotoğraflar gibiyim
Yoruldum sonunda ben bu dünyadan
Yokluğunu hatırlatan evlerden
Düğün yemeklerinden
Sultan sofralarından
Duraklardan
Kaydıraklardan
Titreyişlerinden hasta adamın
Ne ayak isiyiyor ıssızlığa yürüyen
Ne el istiyor benden aynalar
Dokunamıyorum; gözlerim uzak
Dokunamıyorum; yüzümde rüzgâr
Bedel istiyor benden aynalar
Bana kızma toprak
Bana küsme toprak
Kök bitti; gök yarıldı; eridi toz ve zaman
Artık hemhal değiliz alemde biz ve zaman
Çekildi yer yüzünden renklerin susuzluğu
Ne kış kaldı ne bahar; gitti yaz, güz ve zaman