Oğulların gizli korkusunu aşmaya daha o
zamanlardan kararlıydım: Babamdan daha özgür olacaktım. Hiçbir şey beni her sabah neredeyse aynı günün başladığı bu kasabaya, masa başı bir işe, aileye, geleneklere bağlayamayacaktı...
Oysa şimdi bu satırları yazarken anlıyorum ki, her sabah aynı günün başlaması ve o günün içindeki tasasızlık bir hediye olabiliyormuş insana. Özgürlüğümden kimse için vazgeçmedim.