Akıl, sınırlılığı ve belli kalıpları ifade eder; ancak aşk müteâl(aşkın)dır. Aklın sınırlılığı insanın kapasitesini zorlamadığı için, insan huzur içinde hisseder kendisini. Aşk ise sınırları ihlaldir. Bu da insanın kapasitesi üzerinde olmakla insani sürekli kararsız ve huzursuz eder.
Sayfa 100