Herkes kendi gönül serüvenini yaşadı söz vermiş dizelerde... heyecanla beklenen, üzerinde köşesi kıvrılmış eski zamanı resmeden pulun olduğu, kırışmış zarfın içindeki aşk mektubunu getiren postacıydım çoğu kez... yadigar oldu dizeler, bazen uzaktaki sevgiliye; bazen bir dokunma mesafesinde, bir gözden diğerine... hep değil midir ki; en son yaşanan aşk için içine sığmaz ya en büyüktür, söz verilmiş olandır ve söz verilmiş aşklar hep yaşanır bir bahardan diğerine... ama son dem geldiğinde
bilirsin ki sadece bir kişiye söz verilmiştir... ben de söz verdim... ve ona adıyorum söz vermiş dizeleri... canım anneme...
ben size bir mektup getirdim...
