İyi günlerimde her şey benden geliyordu, insanlara istedikleri okumaları getirmek için kendimi hiçlikten kendi gücümle çekip çıkarmıştım. Uslu bir çocuk olarak, ölene dek boyun eğecektim, ama kendime. Kötümser anlarda, kendimdeki her şey olabilirliğin baş döndürücü tatsızlığını duyduğum zamanlar, kendimi ancak alınyazısına öncelik vermekle yatıştırabiliyordum.