Eğer sevgiye kapılmışsak, bu sevgi, ne bizden gelme ne de bizim içimizdedir. Eğer mutluluk duyuyorsak, mutluluğumuz bizim değil, yaşamın kendisinin içindedir. Eğer acı çekiyorsak, acımız içimizdeki yaralarda değil, doğanın yüreğinin içindedir.
“Ey Yaşam, acı bana” diye konuştum, “Yorgunum, ayaklarım şişti ve dermansız düştüm.” Ama Yaşam şöyle karşılık verdi.” Yürü, dostum. Oyalanmak korkaklıktır. Geçmişin kentine ömür boyunca bakıp durmak budalalıktır. Sıkı dur, işte geleceğin kenti gösterdi kendini.