Spinoza felsefesinin bir “mantık” olduğunu biliyoruz. Bu mantığın doğası da yöntemin ta kendisidir. Yöntem böylece hakikati oluşturan şeyin biçiminin bilgisinden başka bir şey olamaz.
“Doğada ne İyilik ne de Kötülük vardır; Doğada ahlaki bir karşıtlık değil, etik bir farklılık vardır. Bu etik farklılık kendini birçok eşdeğer biçim altında gösterir: akıllı ile akılsız arasında, bilge ile cahil arasında, özgür insan ile köle arasında, güçlü ile zayıf arasında. Ve gerçekte, bilgelik ya da aklın kuvvetten, özgürlükten başka bir içeriği yoktur. Bu etik farklılık conatus’la ilgili değildir; çünkü akılsız en az akıllı kadar, zayıf en az güçlü kadar varlığında sürüp gitmeye çabalamaktadır. Bu farklılık conatus’u belirleyen etkileniş cinsiyle ilgilidir. En ileri durumda, özgür, kuvvetli ve akıllı insan tamamen kendi eyleme gücüne sahip oluşuyla, kendisinde upuygun fikirlerin ve etkin etkilenişlerin bulunuşuyla tanımlanacaktır; buna karşılık kölenin ve zayıf insanın, upuygun-olmayan fikirlerinden türeyen ve onları kendi eyleme güçlerinden koparan tutkuları vardır.”
Deleuze’ün tamamlayıcı tez olarak hazırladığı bu metin Spinoza felsefesini kavramanın en yetkin düzlemini sunuyor okurlara.
İÇİNDEKİLER
GİRİŞ: İfadenin Rolü ve Önemi
BİRİNCİ KISIM: TÖZ ÜÇLEMELERİ
Bölüm I: Sayısal Ayrım ve Gerçek Ayrım
Bölüm II: İfade Olarak Sıfat
Bölüm III: Sıfatlar ve Tanrısal Adlar
Bölüm IV: Mutlak
Bölüm V: Güç
İKİNCİ KISIM: PARALELİZM VE İÇKİNLİK
Bölüm VI: Paralelizmde İfade
Bölüm VII: İki Güç ve Tanrı Fikri
Bölüm VIII: İfade ve Fikir
Bölüm IX: Upuygun-olmayan
Bölüm X: Spinoza Descartes’a Karşı
Bölüm XI: İçkinlik ve İfadenin Tarihsel Öğeleri
ÜÇÜNCÜ KISIM: SONLU KİP TEORİSİ
Bölüm XII: Kip Özü: Sonsuzdan Sonluya Geçiş
Bölüm XIII: Kipin Varoluşu
Bölüm XIV: Bir Beden Ne Yapabilir?
Bölüm XV: Üç Düzen ve Kötülük Problemi
Bölüm XVI: Etik Dünya Görüşü
Bölüm XVII: Ortak Mefhumlar
Bölüm XVIII: Üçüncü Türe Doğru
Bölüm XIX: Kutluluk
SONUÇ: Leibniz ve Spinoza’da İfade Teorisi (Felsefede İfadecilik)
EK: Etika’nın Planının ve Bu Planın Gerçekleştirilmesinde Notların Rolünün Biçimsel Açıdan İncelenmesi
[Deleuze-Spinoza Lügatçesi]
