Həmid Piriyevin yaradıcılığı ilə ilk əsəri olan “Şanapipik Haqqında Mahnı” ilə tanış olmaq istəyirdim. Ancaq “Oxu Günü” tədbirində Alatoran yayınlarının stendində yox idi, satışa çıxarılmamışdı. Məndə stenddə olan “Sərçələr Üçün Poema” kitabını almışdım... Kitabda müəllifin 7 hekayəsi toplanıb. Müəllifin yazı üslubu özünə məxsusdur. Həmid Piriyev yazı üslubu ilə yanaşı yerli ləhcəsi ilədə fərqlənir. Buna görədə kitabı oxuyarkən dilimizdə istifadə etmədiyimiz, unutduğumuz bəzi sözlərlə qarşılaşdım. Bütün hekayələrə ağrı – acı, kədər hopub. Burda Dostoyevski yada düşür. Həmidə rahatlıqla yerli Dostoyevski deyə bilərik. Həmidi yalnız hekayələrdə ki kədərə görə yerli Dostoyevski adlandırmıram. Müşahidə aparmaq qabiliyyətidə onu Dostoyevskiyə bənzətməyimə bir səbəbdir. Bütün bunlar nəzərə alındığında oxuculardan çox qələm adamlarına Həmidin yaradıcılığı ilə tanış olmağı məsləhət görürəm. Həmiddən öyrəniləcək çox şey var.
