Aleksandr Benediktov genç yaşta Stalin tarafından Sovyetler Birliği Tarım Komiserliği’ne (Tarım Bakanlığı) getirilmiş biri. Daha sonra Köy İşleri Bakanı olarak da sorumluluk üstlenen Benediktov’u, Hruşçov döneminde Hindistan ve Yugoslavya’da elçilik görevi bekliyordu. Stalin’in 1953 yılında ölümünden kısa süre sonra partide ipleri eline alan ve liderliği üstlenen Nikita Hruşçov parti ve devletin üst düzeyindeki “Stalincileri” bir bir saf dışı ederken, kendisine bazı konularda itiraz etmeye başlayan Benediktov’u unutmamıştı.
Benediktov daha sonra emekli oldu, ancak önemli bir dönemin birinci elden tanıklığını yapmış, sayısız kez Politbüro toplantılarına katılmış ve her iki liderle yan yana çalışmış olması, onu gazeteci ve araştırmacılar açısından ilginç birisi yapmıştı. Bunlardan Litov, son derece saldırgan bir üslup sayesinde Benediktov’un suskunluğunu bozmayı başardı, Stalin’in tarım bakanını önemli konularda konuşturmayı başardı. Ancak Benedikotov’un kararlı yanıtları, söyleşinin 1970’ler SSCB’sinde yayınlanmasını neredeyse olanaksızlaştırıyordu. O dönem Sovyet yönetimi Stalin ve Hruşçov konusunda mutlak bir sessizliğe gömülmüştü (oysa o sıralar Sovyet halkı ve şimdi Ruslar hâlâ onları tartışıyor).
Litov’un söyleşisi 1989 yılında, yani Sovyetler Birliği’nin dağılmasına iki yıl kala, herkesin çok konuştuğu ama göz gözü görmeyen bir ortamda, yüksek tirajlı Molodaya Gvradiya dergisinde yayınlandı.
Stalin ve Hruşçov hakkında lafı dolandırmadan ne düşünüyorsa söyleyen, tarım sorunlarına, kadro politikalarına, Moskova mahkemelerine ilişkin tarihsel değer taşıyan açıklamalar yapan Benediktov, söyleşinin ilerleyen bölümlerinde bir kehanette de bulunuyor: ülkemiz ikinci bir Hruşçov kaldırmaz!
Garbaçov ikinci bir Hruşçov muydu, daha ötesi miydi bu tartışılır ama Benediktov’un yıllar öncesinde öngördüğü doğrulanmışa benziyor.
