“İki kişinin ilk karşılaşmalarında, ilk 5 dakikada birlikte olma hissi oluşmuyorsa, sonradan oluşan her şey sahtedir,” dedi Stalker.
“Zamanı erteleyenler sadece güçsüz olanlardır,” dedim, “artık en fazla 120 saniye sonrasını düşünüyorum.”
Önümüzdeki soğuk birayı sık sık dudaklarımıza götürürken, bazen bir dakika boyunca neredeyse hiç konuşmadan birbirimizi izliyorduk. Bakışlarımızın karşılıklı olarak ağırlığını hissettiğimiz bu anlarda ikimiz de gözünü kaçıran ilk kişi olmak istemiyorduk. Konunun önemi yoktu. Bazen konuşmanın sadece bir şeyleri gizlemeye yaradığını çok eskiden öğrenmiştim ya da öğrenmek zorunda kalmıştım!