— Bana bak, dedi, sen iyi bir çocuksun ama birçok kötü huylarından başka bir de zamparalığın var. Ben bunu biliyorum. Hem de pis zamparasın! Sen sinirli, zayıf yürekli, şımarık bir adamsın! İyice şişmanladın, kendini hiçbir şeyden mahrum edemezsin! İşte ben bu gibi şeylere pis diyorum. Çünkü bunlar insanı düpedüz pisliğe kadar sürükler. Kendini o kadar kibar alıştırdın ki, ne yalan söyleyeyim, en az aklımın erdiği nokta, bütün bunlara rağmen nasıl olup da iyi, hatta fedakâr bir hekim olabildiğindir.