İnsanoğlu bir bilmeceydi. Çözemezdi onu kimse kendi kendini bile. Kişi kendini bile tanıyamazdı. Anlayamadı. İnsanoğlu, hele çağımızın insanı sorumsuz bir yaratıktı. Kopmuştu, paramparçaydı, çıkmazdıydı hep. İnançlar, güvenilir bağlar, sistemler, düzenler yoktu. Kişi yeryüzünde tek başınaydı. Anlayıştan, dostluktan yoksun. Her biri başka bir dünyada. Çoğu defa, bu dünyalar arasında hiç bir ilgi yoktu.