Suçumuz İnsan Olmak

Her aşkta aşkın yer almadığı bir an vardı. Aşk, sevgi, dostluk, birbiri ardı sıra çekilip gider, kişiye bir hayvanlık içgüdüsü, insanlıkdışı bir atılış gelirdi. Hem gelmeliydi de. Gelmese olmazdı. Tadı kaçardı. Aşkın, uzayıp giden bir aşkın anlamı olamazdı.

Sayfa 133 - CanKitabı okudu

Süeda

Kocam varken başka bir erkeği sevmek, onunla olmak, onun olmak büyük suç. Bağışlanmaz bir şey. Ben de olsam ayıplardım bunu kim yapsa. Ancak kişi bazı duygularının içinde bocalarsa, çıkar yol bulamazsa ne yapardı? Suçtu insanoğlu için güzel olan ne varsa. Hepsi sınırlıydı. Hareketler, istekler, düşler bile. Oysaki, asıl suç, insan olmaktı. İnsan yaratılmaktı. İnsancıl güçsüzlüklere kendini kaptırmayı önleyememekti. Suç, insanoğlunun böyle yaratılmasındaydı. Kişi, bir an geliyordu, boş veriyordu her şeye. Bütün değer yargılarına arkasını çeviriyordu. Fazla incelemiyordu yaşamasını. Alışılmış düzenin dışına insandan üstün bir güç onu iteliyordu. Suç insan olmaktı. İnsan yaratılmaktı demek.

Sayfa 139 - CanKitabı okudu

Reklam

Süeda

Ah, keşke

Perdeleri kapatıp odasında otursaydı. Kimseleri görmeseydi. Aşk, serüven, hayaller. Hepsini unutup basit bir kadın olsaydı.

Sayfa 144 - CanKitabı okudu

Süeda

E zateenn. Cinsellik aşktan bağımsızdır.

Kendini teslim eden bir kadına karşı her erkek böyle yapardı. Aşkla ilgili olan bir şey değildi. Bu vahşice bir istekti. O da aşk diye atıldığı serüvenin, uçurumun dibine vardığını biliyordu.

Sayfa 145 - CanKitabı okudu

Süeda

Aşk insan için bir teselli, bir avunmaydı. Ama boşuna bir avunma. Dipsiz, temelsiz, süreksiz.

Sayfa 148 - CanKitabı okudu

Süeda

İnsanoğlu, hele çağımızın insanı sorumsuz bir yaratıktı. Kopmuştu. Paramparçaydı. Çıkmazdaydı hep.

Sayfa 149 - CanKitabı okudu