Yüzlerce yıldan beri savaştığımız, bizi bir kaşık suda boğmak isteyen milletler, ona karşı otuz yıl mücadele ettikleri halde yani düşmanlıkları son de¬recede tabii olduğu halde yine de takdir duygularını esirgemiyorlar II. Abdülhamid için. Buna karşın bizim yetmiş yıldır yaptığımız hakaret ve çirkin saldırılara ne demeli, bile¬miyorum. II. Abdülhamid öleli 70 yıl oldu. Hâlâ ba¬tılı düşman devletlerin uydurduğu Kızıl Sultan karalama¬sını, biz ilkokullarımızda mini mini çocuklarımıza şiirler¬le ezberletiyoruz. Daha sonra bunlar da büyüyüp siyasi parti lideri ve profesör olunca, II. Abdülhamid’in bez üzerine yapılmış resmine boya atıyorlar, onun resmini taşlıyorlar, hakaret ediyorlar.
Bu Abdülhamid dedikleri padişah, bizzat kendi pa¬rasıyla 1552 adet hayır eseri yaptırmıştır. Bunlar; çeşme, köprü, mektep, hastane, imarethane, cami, vesairedir. Bir kere insanlığa bu kadar hürmet gösteren, hizmet eden bir adamın böyle hakaretlere layık görülmesi millete ihanettir. Düşmanlarımız kötülüyorsa, belli bir amaçları var demektir. Nitekim o düşmanlar, onun tahttan indiril¬mesinden sonra koskoca imparatorluğu kısa zamanda yıkmaya da muvaffak olmuşlardır.
Cumhuriyetin meziyetlerine alternatif düşman olarak yıllarca kötülenen Abdülhamid, eğer bir gün gerçek tari¬hi yazılırsa, layık olduğu yerine gerçekten oturacaktır. Onu anlatmak, devrini her yönüyle değerlendirmek, öyle üç beş ciltlik eserlerle olmaz. Türkiye bunu yapmalıdır.
Artık tarihimizle barışıp, dostu düşmanı ayırmamız gerekiyor. Tabi milli tarihimizi de çok iyi bilmemiz şart. Onun için Abdülhamid hakkında tarafsız ve doğruları or¬taya koyan tarihi eserlerin kaleme alınması gerekiyor. Bu küçük çalışmamızın okuyuculara bu duygularla yararlı olacağı ümidindeyiz.
Dr. VAHİD ÇABUK
