Uzunca bir müddet; insanların verdikleri sözün, başkaları tarafından hatırlatılmasına, yinelenmesine duyduğu ihtiyacı anlamadım, aynı anda birden fazla yerde olamayacağını bile bile aynı gün aynı saate planlar yapan ve bunu zerre önemsemeyen ve sözüne sadık kalmayıp buluşmaya katılım göstermemesine rağmen bir de pişkin pişkin kimler var diye soran insanları anlamadım, insanların benimle konuşmalarına ve buluşmaya geleceklerini belirtmiş olmalarına rağmen sanki o konuşmalar hiç yaşanmamış gibi nasıl hayatlarına devam edebildiklerini anlamadım, ders çalışması gerektiği halde geleceğini söylemekte beis görmeyen ve sonradan da olsa gelemeyeceği bilgisini vermeyi karşısındakine çok görenleri anlamadım. Şu an anlıyorum. İnsanlar sizi sevmiyorum.
"Bir beklenti karşılandıktan sonra, yerini yenisiyle doldurma ihtiyacı gelir ardından. Bu, dünyaya gelişimizin bir amacı olduğunun dayatılmış öğretisidir."
"İnsan, miadının dolmuş olabileceği ihtimalini her zaman göz önünde bulundurmalı. Seksen beş yıl, kendini ifade etmek için fazlasıyla yeterli bir süredir."