Sur Kenti Hikayeleri
Zaman, yalnızca ikimizin arasındaki yolu kapattı…
33 olmama ramak kalmışken..
Çaresizlikle kendimi bıraktığım karanlığın tam dibine dokunduğumda, birden bir ışık damlası düştü içime.
Otuzuncu yaşımın üçüncü basamağına vardığımda oldu bu.
Sayfa 59
Anladım ki; kalbinden uzak düşenin kalbini üfleyip, onu yeniden içimize konduran bir kuş nefesi vardır.
İnsan çok, dünya büyük, hayat bir muammaydı.
Sayfa 55
Düşüncelerini çelen masum bir sorunun, uzun zaman aklının kıvrımlarında dolanıp, kocaman bir çengel halini alması aylar sürdü.
Sayfa 97