Sürgün ve Krallık
Albert CamusLow Rated Sürgün ve Krallık Reviews
You can find Low Rated Sürgün ve Krallık quotes, low rated Sürgün ve Krallık book quotes, the most impressive sentences and paragraphs on 1000Kitap.
152 syf.
6/10 puan verdi
Bu eserde yazar, felsefesini henüz tanıştığım alışılmadık anlatış biçimiyle ortak sorunlarımız üzerinden kısa öykülerle aktarıyor. Hal böyle olunca eser ne kadar ağır olursa olsun bir şeyler hissettiriyor ama akıcı olmayan bir şekilde. Yazarın analizci olduğunu söyleyebilirim ama bu analizi açık bir şekilde yapmıyor. Görünen katmandaki cümleleri, saklı katmandaki özü anlatmak için öze pek de yakın olmayan bir şekilde yazmış, peki öyleyse nasıl anlaşılıyor? Mesele de orda işte, yazarın anlatmak istediği özün dışında farklı hislere de sürükleyebilen bir eser ki felsefi bir eser, herkes farklı anlayabilir veya anlamayabilir. Bu yüzden de eser hakkında net bir inceleme yazmak zorlaşıyor ama ana temalarda sevgisizlik, özgürlük, yalnızlık, din, suç, hüküm, emek ve sanat işleniyor diyebilirim. Tüm öyküleri doyurucu bir şekilde anladım diyemem ama en çok anladığımı düşündüğüm ve hoşuma giden Jonas ya da Resim Yapan Ressam öyküsü oldu.
Toplumsal konulara değinen Camus'un kendinden de çok şey bulduğum bir kitap oldu. Ancak diğer kitaplarının yanında ben de bir parça sönük bulduğumu söyleyebilirim. Camusla tanışma kitabı olarak önermem ama iyi bir Camus okuyucusunun da kaçırmaması gerekir.
Bu kitabı yakın zamanda okudum ve gerçekten sinirimi bozdu. Albert Camus'un en ağır dilde yazılmış kitabı olduğunu düşüyorum. Camus hikayeleri öyle ayrıntılı anlatıyor ki gözünde canlandıra-maman imkansız.Hikayelerden en iyi anladığım -Konuk ve -Jonas ya da Resim Yapan Ressam hikayeleriydi.Hikayelerin içerisinde çok ince mesajlar var.Bu kitabı ilk defa Albert Camus okuyacak insanlara kesinlikle tavsiye etmem,yazardan soğumanıza sebep olabilir. Bu sebeplerden dolayı,ileride tekrar okumayı düşündüğüm kitaplar arasına şimdiden girdi.
İyi okumalar..
Albert Camus'nün okuduğum 7. kitabı oldu. Şu ana kadar okuduğum eserleri arasında beni en çok zorlayan ve yıpratan kitabı bu oldu.
"Sürgün ve Krallık" adındaki bu kitap, Albert Camus'nün 6 adet öyküsünden oluşuyor. Öykülerin isimleri şu şekilde: Aldatan Kadın, Dönme ya da Karışık Bir Kafa, Dilsizler, Konuk, Jonas ya da Resim Yapan Ressam ve Büyüyen Taş...
Yazarın daha önce okuduğum kitapları roman, deneme, inceleme ve felsefe-düşünce türünde eserlerdi. Öyküye benzer birkaç yazısını okumuştum aslında; ama hiçbiri tam olarak öykü kitabı değildi. Bu eserle birlikte, açıkçası Albert Camus'nün öykülerinin pek bana göre olmadığını fark ettim. Çok sevdiğim bir yazar olduğu için de okurken birçok defa kendime kızdım, konsantre mi olamıyorum acaba diyerek kendimi sorguladım; fakat vardığım neticede öykülerinin bana hitap etmediğine karar verdim.
Ayrıca kitabın150 sayfa olmasına bakmayın. Öyküler hiç de öyle kolay okunabilen türden öyküler değil. Hepsi büyük dikkat ve çaba istiyor. Yazarın diline aşina olan okurları bile zorlayacağını düşünüyorum.
Genellikle Albert Camus'ye hangi kitabıyla başlanılması gerektiği yönünde okurların kafasında soru işareti oluyor. En azından bana çokça sorulan bir soru bu... Albert Camus'ye kesinlikle bu kitapla başlanılmasını önermiyorum.
Herkese keyifli okumalar dilerim.
Albert Camus'nün bu kitabında altı ayrı hikaye etrafında kahramanlarının kimi zaman düşüşlerini, kimi zaman başarısızlığını vede yalnızlığını konu aldığı, ağır bir dille kaleme aldığı bir eseridir. Kitabı yazmasının amaçlarından bir tanesi de felsefesini kahramanları üzerinden dışa vurması olarak tanımlayabiliriz. Kitabı okurken üzerinde çok durmadım bu yüzden birçok yerini kaçırdığımı düşünüyorum, çünkü dili ağır ve hikayeler herhangi bir kurgu içinde değil de daha çok anlatılmak istenenin olaylar çevresinde geliştiğini söyleyebiliriz. İyi okumalar.
Genellikle bir kitabı okumaya başlamadan önce pek yorumlara bakmayı tercih etmiyorum, olumlu-olumsuz düşüncelerin beni etkileyip kitaptan alacağım hazzı etkilemesini istemiyorum. Ne var ki, bu sefer okusam mı okumasam mı diye kitaplık önünde düşünüp dururken yorumlara bakayım da karar vereyim dedim. Genel anlamda okuduklarım kitabın anlaşılmasının zor olduğu ve betimlemeler ile dolu olduğuydu. İşte bu dedim, doğru tercih. :)
Kitap 6 öyküden oluşuyordu, ben her birini sevdim, hepsini anladın mı peki derseniz, elbette ki benim de anlamlandıramadığım birçok nokta oldu. :) İçlerinde bazı öyküler belli bir olay örgüsü dahilinde ilerlediği için anlaşılırlığı daha iyiydi, ben ne okudum acaba dediğim zamanlarda ise duyguların aktarımına kendimi bıraktım diyebilirim, yalnızlık, çaresizlik, yabancılaşma, düşüş vb kavramların okuyucuya geçişindeki kelime seçimleri ve betimlemeler ile bir nevi gözlerinizin önünde resmetmesi en sevdiğim durumdu.
Yeni başlayanlar için sonralara saklanabilir, diğer kitaplarına öncelik vermekte yarar var, bir de öyküleri arka arkaya okumak yerine günlere yayarak okumak daha iyi gibi geldi bana, çünkü ifadelerin yoğunluğundan olsa gerek bazen satırlar daha fazla gitmiyordu, soluklanma ihtiyacı hissettim :)